D7M speelt weer gelijk tegen DSS D6M

Zoals zo vaak was de wedstrijd tussen de beste D-meiden van Haarlem weer een adembenemende catfight, met een bloedstollende finale, waarin de emoties weer flink opliepen. DSS miste een aantal krachten, maar had goede vervangers (waaronder twee jongens, die niettemin aardig mee konden komen) ingehuurd, want in de 1e helft kwamen wij er niet aan te pas.

Natuurlijk, zij hadden het windje in de rug, maar bijna alle duels werden in het voordeel van DSS beslecht. Wij hadden met Lize en Anna al twee lichtgekwetsten en de situatie werd niet rooskleuriger toen Eef al na 5 minuten in een hard duel gewond raakte en niet verder kon. Opvallend genoeg keek Eef de hele verder wedstrijd opgewekt om zich heen, hetgeen een fraai contrast opleverde met Lize die na 15 wat matte minuten met een zeer ontevreden gezicht naast haar op de bank neerzeeg en direct een jas over haar hoofd trok. Hoe dan ook, het was een mirakel, dat we na de 1e helft slechts met 0-2 achter stonden. En dat kwam eigenlijk alleen omdat de hard werkende Hannelore, Jessica, Sterre en Lune met man en macht de poort naar Amber met de moed der wanhoop dicht hielden.

Het zag er absoluut niet naar uit dat de meiden in de 2e helft iets anders zouden brengen. Maar: de jonkies namen ons bij de hand en mijn hoop kwam uit dat de getergde Lize na rust alle remmen los zou gooien. De jonkies dus: Nikita en Amber combineerden fraai, Nikita stuurde Amber in de diepte, die zette scherp voor op Lize, die schitterend uithaalde: 1-2. Vanaf dat moment kantelde de wedstrijd. Anna vergat haar zere teen, op links stegen Zhitao en Sterre boven zichzelf uit, Pien kwam weer tot leven als voorstopper en Luca deed het prima als ausputzer. En een speciale eervolle vermelding voor keepster Isabelle, die in de 2e helft een paar keer uitstekend ingreep bij DSS-counters (en een corner) en steeds meer haar plekje lijkt te vinden onder de lat. Er kwamen kansen op de gelijkmaker: Amber schoot net over, Rubie en Lize kwamen in de buurt en Lune schoof alleen voor de keeper net naast. Toch kreeg de immer onvermoeibare Lune loon naar werken, want zij was attent na een gevaarlijke voorzet van Lize en zij knikte de rebound binnen: 2-2. DSS – dat dacht de buit binnen te hebben – verlangde naar het eindsignaal en net voordat de weer prima fluitende Hugo precies op tijd afblies kreeg Lize zelfs nog een kans op de winnende treffer. Maar dat zou gezien de 1e helft een beetje teveel van het goede zijn geweest.