Het zit de mannen van Versteeg niet mee in de tweede seizoenshelft. Dat is een aardig understatement en een mooie inleiding voor het verslag van de thuiswedstrijd tegen Olympia Haarlem. Vanaf het begin liet Olympia merken dat zij wilden winnen, zij zijn nog in de kampioensrace. Echte kansen waren er nauwlijks, want het defensieve blok met de weer uitstekende Jesse, Rick, Sem en Dirk stond als een huis en als er nood aan de man was er ofwel een blok van Boyd of kwam Koen er razendsnel uit. Weinig kansen aan beide kanten, maar wel voor de rust weer een voorsprong, net als vorige week bij DSK. Na een snelle uitbraak verscheen Tijmen alleen voor de keeper, werd aangetikt, hij ging door en uiteindelijk vloog de bal via de kluts in het doel.

“Strijdend ten onder” geeft al aan dat dit avontuur niet goed afliep. In de tweede helft bleken Daniel (hamstring) en Giel (rug) niet meer verder te kunnen. Bas en Mischa (die beiden al een volledige veldslag in Velsen achter de rug hadden) moesten al in de 1^e helft voor hen invallen. In de tweede helft – zeker in het begin – waren er nog kansen op de 2-0. Vervolgens kon echter Sem ook niet meer verder en even later moest ook aanvoerder Derek opgeven. Daniel hobbelde nog geblesseerd mee en Folkert uit de C1 moest zich tijdens de 2^e helft ineens snel om gaan kleden. Dat kan niet goed gaan, zegt u en dat heeft u goed gezien. Ondanks manmoedig verweer viel uit een vrije trap – goed ingetikt – de gelijkmaker. En om de zaak echt bitter en zuur te maken scoorde Olympia echt in de allerlaatste minuut de 2-1.

De – uitstekend fluitende – scheidsrechter liet nog net aftrappen en daarna verlieten de mannen van Olympia juichend en wij sjokkend het veld. Jammer mannen, jullie hadden meer verdiend.