Op een zon overgoten dag moesten we vandaag aantreden tegen de ongeslagen koploper. De thuiswedstrijd was zwaar ten onrechte verloren gegaan door een combinatie van (tegen) wind en de afwezigheid van coach Arno.

Omdat we vandaag geen enkel risico konden nemen, begon Pim(metje) als eerste in de wissel. Niet omdat hij de zwakste speler is of zo, maar vanuit voetbal bijgeloof. Pim scoort namelijk tegenwoordig als een gek, mits hij zich maar eerst heeft lopen opwinden vanwege het feit dat hij in de wissel begint. Overigens kent ons team nog meer bijzondere gebruiken, ingegeven door het bonte palet aan ouders die, totaal niet bij elkaar passend, de afgelopen jaren toch tot een hechte eenheid is gesmeed. Beste bewijs hiervoor is de kennelijke heimwee van de heer van stand, Jan D. welke na een korte afwezigheid tot de conclusie gekomen was dat er niets boven de E 4 gaat. San rancune vanwege zijn korte uitstapje is hij weer opgenomen in ons midden, uiteraard niet nadat hij en zijn Henriette de belofte hebben gedaan hun tuin (ja Stephan, nog steeds groter dan die van jou) aan het einde van het seizoen weer voor een E4 barbecue ter beschikking te stellen. Waarvan akte !
Vandaag zou dus de dag van de revanche worden !! De eerste tien minuten gingen we redelijk gelijk op. Plots uit het niets, een prachtige goal van HFC, Keep Thijs kon er met geen mogelijkheid meer bij. De eerste gedachte die bij mij opkwam was “zijn we er toch weer ingetuind !”.
Die gedachte zal ook zijn opgekomen bij ons enfant terrible Morris. Nog amper ontwaakt uit zijn voorjaarsdutje, coach Arno had ik zich wel horen opwinden, vond meneer het welletjes en via een ik mag wel zeggen wereldaktie plofte de bal in het netje bij HFC. 1-1, en de weg naar meer succes lag open. Niettemin moesten we nog een keer tegen een achterstand aan kijken, maar dankzij geweldig tactisch inzicht bij de coaches stonden we met rust met 3-2 voor. Dat tactisch inzicht, Pims aanvangwissel, leidde namelijk direct tot de 2-2- en 3-2,al kan het zijn dat ik wat doelpunten door elkaar heen mix.
In de tweede helft waren we helemaal los. Zelfs coach Arno hoefde niet zijn gebruikelijke “Michel Preudhomme act” uit te voeren en stond voor zijn doen relaxed langs het lijntje. Soepeltjes kwamen we op 6-2, waarna we nog een tegendoelpunt tegen kregen. Door alleen de doelpuntenmakers te noemen doe ik de rest van het team tekort, dat laat ik verder dus achterwege.
Ondanks hard spel van de tegenstander, een 6-3 overwinning ! Een man van de wedstrijd kan ik niet opnoemen, dat waren ze allemaal, wel een bijzondere pluim voor keep Thijs welke zich in het teambelang de tweede helft opofferde om de hele wedstrijd ons doel te verdedigen.