De enige nederlaag in een officiële wedstrijd was tegen DSK D1 en nu ook het eerste gelijk spel. Toch waren er tevreden gezichten na afloop.

Dat had te maken met het dappere spel van de D2-ers. Het ging niet gemakkelijk: keeper Bastiaan moest vaker optreden dan ons lief was en ausputzer Polle had het druk met corrigeren. Door de wind was de passing niet zo zuiver als normaal. En de DSK-ers bleken handige, felle “straatvoetballers” die met alles wat ze hadden de bal wilden veroveren. Het is een speelstijl waar niet iedere Alliancer op zijn gemak mee is. De achterhoede had het zwaar met een paar geel-rode wervelwinden. Maar Wesley, Mick en Steven beten zich vast in hun opponenten. DSK had drie verliespunten meer dan wij en moest ons dus eigenlijk verslaan om de kampioenskansen in eigen hand te houden. Zo ontstond er een flinke strijd met in de 1e helft een mooie kans voor Jan Joris, maar hun keeper bleek - de gehele wedstrijd trouwens – een jongen met goede reflexen. Over en weer wel wat kansen, maar de 0-0 ruststand was terecht.
In de 2e helft tapten de groenzwarten uit een feller vaatje. Er ontstond wat meer druk, maar uiteindelijk moest een dood spelmoment de verlossing brengen. Een mooi aangesneden corner van Tim werd door Youri keihard ingekopt. Die 1-0 leek de beslissing want ineens werd er vlot gecombineerd door mannen als Robbie, JJ en Thomas. Boris en Marijn buffelden op het middenveld. Vlak voor tijd ging Polle een duel aan met een DSK’er die met (te) hoog opgeheven been inkwam. Die jongen ging er met de bal vandoor, zette keurig voor en daarna werd er ook onbeschrijflijk hard afgewerkt: 1-1.
Daar bleef het bij: ondanks de overtreding voor de tegengoal wel een terechte uitslag. Zware pot, niet zulk mooi verzorgd voetbal als anders, maar wel de aanval van DSK afgeslagen.
Donderdag wacht reeds de volgende uitdaging: de bekerkwartfinale tegen DEM D2. Wij rekenen op honderden uitzinnige Alliance-fans!!!!