Uit piëteit…

… heb ik mijn wekelijkse bijdrage, af en wel, tijdelijk in een parkeer(be)stand geplaatst en buig ik mij over een nieuw stuk en wel dit wat u nu, als VeterArie-hitter, hier lezen kunt. Ik vind dit een gepast besluit en wel hierom, luister;

Er was behoorlijk tumult aan het eind van vorig seizoen binnen het hoofdtrainersgilde van de Alliance jeugd. Dat leek ten koste te gaan van mijn Arny en daarom moest Frans maar weg, vond ik. Verschrikkelijk kinderachtig van mij om zo te denken, maar dan moet je ook maar niet aan mijn Arny komen. Arny, de man die net dat seizoen mijn zoon en kornuiten kampioen had gemaakt. Heus, ik ben mij er terdege van bewust dat mijn denken van toen niet getuigt van volwassenheid, maar zo gaat dat nu eenmaal in de grote mensenwereld!

Dirk, als klein mens, begreep niets van al deze commotie. Hij begreep niet waarom zijn Arny er uit moest, maar hij begreep ook niet waarom Frans van mij hem niet mocht trainen en coachen. Ik heb hem toen gezegd dat ik in mijn tijd als toernooicoördinator wel eens een akkefietje had gehad met Frans en dat dit voor mij nu genoeg reden was waarom ik Frans niet wenselijk achtte als coach voor hem. Bovendien was Frans geen Arny! Ik geloof dat Dirk na deze tekst en uitleg nog minder begreep van de grote mensenwereld en of hij nu dan mocht gaan vissen met Sem. Al vissend heeft Dirk toen aan Sem gevraagd of zijn vader ook zo onbegrijpelijk was of kon doen?

Toch bleef dit seizoen Arny voor Alliance behouden en ging Frans Dirk trainen en coachen. Frans vond Dirk de eerste oefenwedstrijd een lantaarnpaal en ik was hier natuurlijk volledig van over m’n theewater. Mijn gelijk over Frans als niet de juiste coach voor Dirk was weliswaar niet meer terzake doende, maar had ik mooi wel nu aan mijn zijde. Ik vertelde dat aan een ieder, behalve aan Frans.

Later betrapte ik Frans nog wel eens op dingen waarvan ik vind dat dit een coach onwaardig is, maar omdat ik ook van het directe ben, heb ik Frans daarop aangesproken. Heel vriendelijk en dus eigenlijk eens een keertje heel volwassen van mijn kant. Ik vertelde hem dat ik het voor 85% eens was met zijn denkwijze over voetbal (overigens zijn dit de letterlijke woorden van Arny, die ik hier toen even leende), maar waarom deed hij toch af en toe zo raar in zijn coaching? Frans keek mij aan en antwoordde iets in de trant van ‘aard van het beestje’, maar ik had stellig de indruk dat hij het wel waardeerde. Al snel hadden we het daarna weer over de wedstrijd. Ik vind het mooi zoals Frans kan verhalen over de wedstrijd, zijn analyse van het spel, maar ook van de spelers, zijn kijk op het team. Ik vind het iedere keer weer machtig interessant en boeiend en kijk nu alweer uit naar HBC C1 – Alliance C1 van zaterdag en dan met name net na de wedstrijd.

Afgelopen zaterdagmiddag even na vieren, kwam Sem naar Alliance om samen met Dirk naar IJmuiden af te reizen, desnoods met de bus (!), om zagers en zeepieren te gaan kopen voor het zeevissen van de dag erop. Ik hield het tegen, want het was nu te laat, maar bovenal hing ik aan de lippen van Frans. Wat een prachtige analyse weer van de met 1-0 gewonnen wedstrijd. Frans gaf voor de troost Dirk en Sem een AA-tje; “aardige vent, die Frans”; zei Sem.

Toen ook ik de kantine niet veel later verliet, meende ik al iets op te vangen tussen het regengeklater door. Wederom trammelant binnen het hoofdtrainersgilde? Maandagavond werd dat helaas bevestigd, daarmede werd de prachtige overwinning van de jongens C1 op hoofdklasser Odin, als ook de prima arbitrerende jeugd in opleiding naar de achtergrond verwezen. Oh zo zonde, want wat een sterke wedstrijd speelde C1. Als ook zonde dat ik niet langer heb kunnen luisteren naar de technische variant, een 4-2-3-1 opstelling, getoverd uit de hoge hoed van Frans, die de 2-0 zege opleverde.

Moet Arny nu dan weer het veld ruimen, met in zijn kielzog Ed? En waarom, waarvoor? Praten mannen, praten. Zoek de dialoog. Wegsturen is nooit een optie, dat is de weg van de minste weerstand. We hebben de juiste mensen, met ieder hun kwaliteiten. We hebben zoveel capabele krachten binnen onze mooie en fijne club. Koester dat dan toch. Jaren geleden werd mij een bestuursfunctie aangeboden. Had ik het maar gedaan, dan was dit nooit voorgevallen, denk en vind ik nu!

Dirk en Sem op hun beurt vinden het allemaal maar kinderachtig geneuzel en gaan liever vissen op de pier. Misschien moeten wij allen maar eens met hun meegaan vissen op die grote pier. En dan tegelijkertijd onze ego’s laten varen, ver, ver de zee op. Laten we verstandig worden Alliance.

VeterArie