Was het echt mazzel? Mwoh, het zat niet tegen. JAU bleek een prima ploeg, er op gebeten om onze ongeslagen status te vermorzelen. Maar onze geblesseerde keeper Nils keepte foutloos. De scheidsrechter hielp ons in de 2^e helft bij een handsbal, die verder iedereen gezien had. Maar uiteindelijk was het toch de onverzettelijkheid en weer een krachtige 2^e helft, die de E1 aan drie punten hielp.

Vandaag hadden de mannen zich voorgenomen om een keer niet op achterstand te komen. Tot nu toe waren ze, behalve in de makkelijk gewonnen bekerwedstrijd bij EDO en tegen Sporting Martinus altijd eerst op 0-1 of nog erger gekomen. Dat lukte. Verder lukte er niet er aanvallend nog niet veel en dankten wij nederig onze keeper Nils, die een paar keer – ondanks een zere knie – perfect ingreep. JAU combineerde goed, om niet te zeggen beter dan wij. Maar zoals altijd stond de verdediging als een huis. Joel was weer helemaal terug na het blessureleed van vorige week en ook Wesley was steeds attent. Op het middenveld is Jesse al wekenlang erg sterk in de duels en goed in de passing. Vlak voor rust ontsnapte Robbie (veel te laat naar bed gegaan, zei hij zelf) en hij plaatste de bal prachtig, maar helaas op de lat. De lastige rebound leverde Mattijs net teveel problemen op.

In de 2^e helft met een uitstekende, slim spelende Marijn rechtsachter en Bas op het middenveld met Jesse, kwamen we meer in het spel. Hun opbouw liep iets minder soepel omdat Mattijs af en toe hun vrije man opzocht. Halverwege de 2^e helft stoorde Youri weer eens ouderwets, de bal kwam bij Robbie en die schoot schitterend in. En twee minuten later brak Youri door, voorzet op Robbie, die ook deze bal er mooi hoog in legde: 0-2. JAU was geknakt en het had in de laatste vijf minuten zelfs nog 0-4 of zo kunnen worden, maar vooral Youri was mild vandaag.