Twee hattricks waren er zaterdagochtend te bewonderen bij de F8. We begonnen gehandicapt door het ontbreken van Mika (met geldige reden) en ons aller Gé, die nog wat beverig was na een vrijdagnachtelijke uitspatting. Harmen verving hem overigens meer dan verdienstelijk!

Maar de F8 was, ondanks deze klappen, niet te houden. Zowel Twan (“een raar mannetje, maar wel een mooi schot”, zoals hij zelf zegt) als onze sneltrein Omar waren drie keer succesvol. De eerste van Omar was heel belangrijk, want Zandvoort had een paar stevige jongens, die af en toe vervaarlijk opstoomden naar keeper Gijs. Omar zag heel slim waar de ruimte lag en als hij eenmaal versnelt houdt tot nu toe niemand hem bij: 1-0. De enige die hem bij zou kunnen houden staat bij ons achterin en heet Mans. Ik meen dat ik hem zaterdag zelfs middenin een sprint even snel een rondje om een tegenstander zag lopen (I kid you not). Nu is Mans niet de allerzwaarste (meer gebouwd voor snelheid), dus als de schouder erin gezet moet worden staat Luca hem bij. Deze Amazone was voor geen Zandvoorter bevreesd en mening aanval wist zij krachtig te smoren. Voor de rust kwam een mooi passje van Rif bij Twan terecht en zo gingen we met een geruststellende 2-0 voorsprong aan de limonade.

In de 2e helft leek Zandvoort even terug te krabbelen. Ze scoorde snel de 2-1, maar daarna maakten kende de F8 geen genade meer. Kim, Luca en Mans wonnen hun duels en zetten Tristan en Gijs op het middenveld aan het werk. Na een van Tristan’s vele solo’s raakte hij de paal en een andere snelheidsduivel, Fenna, (wat hebben wij een snelheid in het team) scoorde bijna! De 3-1 was weer van Omar en daarna was er nog maar één ploeg die voetbalde. Zandvoort stortte in en onze meisje en jongens liepen soepel uit naar de eerste competitie-zege: 6-1.