E3: Sommerreise nach Deutschland

Voor wie een teambuildend buitenlands uitstapje met zijn team heeft gepland en daarvoor terugschrikt vanwege de exorbitante kosten: doorlezen!

Voor 35 eurootjes per persoon reisden wij in 4 auto’s vol versnaperingen naar Duitsland, sliepen daar in een oud Duits voetbalstadion met speeltuintjes en een prachtig grasveld voor de deur, dineerden wij in een keurig, eenvoudig etablissement, genoten wij van een ontbijt met verse broodjes aan de overkant van onze slaapplaats en lunchten wij een uitgebreide lunch na de laatste wedstrijd. Ga een keer met zijn alleen bowlen in Claus Partyhaus en je bent volgens mij ook zo’n bedrag kwijt. Dan is dit toch leuker!

De E3-kampioenen en ouders trokken dus voor een weekend naar een toernooi bij de oosterburen in Duisburg (net over de grens). Het was even schrikken toen wij bij Viktoria Buchholz een stuivende gravelpiste zagen, waar door C-tjes een soort woestijnoorlog werd uitgevochten. Wij mochten echter achter een pittoreske tribune onze wedstrijden op echt gras spelen. De teams werden stram in het gelid opgesteld (wij waren in Duitsland) en wij werden apart verwelkomd en toegejuicht. In onze poule speelden wij vervolgens drie keer “unentschieden”, tegen clubs met mooie namen als Tura 88 Duisburg. Heel veel pech en wennen aan de kleine veldjes. In Duitsland vinden ze een half veld nl. te groot voor de E-tjes. Er wordt een stuk van de lengte en de breedte afgehaald en het werd dus een soort zaalvoetbal voor onze mannen.

Ook in de laatste match (helaas net niet de finale) bleven we ongeslagen en toen kwamen de mannen pas op schot: 5-0 tegen Wacker Walsum in een kwartiertje. Onze gastheren, die bibberend met een 0-0 tegen ons ontsnapten, rekenden vervolgens in de finale gemakkelijk af met Hamborn 90. Een erg gezellig toernooi, met vriendelijke mensen, waarbij vooral opviel hoe ontspannen autochtonen en allochtonen er een sportieve happening van maakten. Tijdens de Siegerehrung stonden de zeven teams keurig in rijtjes klaar om hun bekers en medailles te incasseren, alleen de gasten uit Haarlem ontbraken. Geen spoortje van irritatie bij de organisatie of andere teams, maar wel een luid applaus omdat onze jongens lieten zien dat ze ook met patat in hun handen konden hardlopen.

In de avonduren gaven de ouders de kinderen vervolgens even voetbal-les in onze privé-arena, met op de achtergrond een prachtige avondlucht, karakteristiek opgevuld met een Ruhrgebiet-hoogoven. Daarna werd het veel te laat voor verstandige ouders en spelers.
Niettemin was iedereen vroeg aan het ontbijt, want er wachtte nog een ‘freundschafsspiel’ bij de VFL Duisburg Süd. Ook daar een vriendelijk onthaal en de E3 laadde zich nog een keer op om de Versteegjes (Teun gaat naar HFC Haarlem en Frank gaat mee) een prachtafscheid te geven. Wonder boven wonder gaven wij de Duisburgers meer dan goed partij. Na een vroeg doelpunt van Mattijs (een waanzinnige lob) bleek vooral Marijn met twee mooie doelpunten (direct een verdubbeling van zijn seizoentotaal) de nacht goed doorstaan te hebben. Youri ramde fraaie corners van Ties en Mattijs binnen en ook Robbie pikte zijn doelpuntje mee. Een snoeihard afstandsschot van Jesse caramboleerde via het achterhoofd van de Torwart binnen. En doordat Thomas de zaak achterin goed in de peiling hield, Teun een magistrale afscheidswedstrijd op de mat legde en gastkeeper Mischa ongedachte talenten etaleerde pakten wij een verdiende 3-7 winst.

Een geweldige afsluiting van een prachtig jaar.

Schuss allen!
Erwin van Baarle