Verslagen '07/'08
| Op deze pagina: |
Verslag van voor 23 maart? |
Ook een wedstrijdverslag? |
Verslagen '07/'08
Nuchtere analyses, droge feitelijkheden en natuurlijk epische wedstrijdbeschrijvingen.
Alhier:
De combinatie bestond uit de volgende line-up: Wesley, Bas Roos, Quirijn en Robbie en Nils, Jurgen, Marijn en Youri. Hela, zal de kenner zeggen, twee keepers? Jawel, Quirijn was dit keer een hangende rechtsbuiten en hij deed het fantastisch. Hij gaf aan in één toernooi meer gelopen te hebben dan tot nu toe het hele seizoen!
Het was natuurlijk even wennen met al die nieuwe gezichten en in de 1e wedstrijd stak de pechduivel weer de kop op. Een corner kwam keihard in Jurgen’s gezicht en hij was nog niet van de klap bekomen toen er een afstandsschot invloog. 1-0 voor Ter Leede. Daarna herpakten de mannen zich en we joegen Ter Leede over het hele veld na. Robbie lanceerde Youri en deze verder zo trefzekere spits koos helaas de verkeerde kant van de paal. Hij schoot ook nog eens in het zijnet, net als Robbie. Dat zat dus niet mee. Tegen zat het wel, want een ongelukkige verdedigende actie zette de Ter Leede voorhoede vrij voor Jurgen. Net daarvoor had Jur zich nog twee keer reddende engel getoond, maar nu was hij kansloos: 2-0.
Aan DIOS bewaren de F1-ers goede herinneringen en de F2-ers niet. Nils en Bas wisselden de linksback- en linksbuiten-positie. Bas deed het keurig en had veel plezier als linksback. Met veel elan werden de duels aangegaan en Youri scoorde uit onmogelijke hoek. Over de rechterflank zagen we gevaarlijke combinaties; Marijn en Robbie (de mid-mid) wisten elkaar goed te vinden en Robbie zette vervolgens Youri of Quirijn aan het werk. Vlak voor tijd wederom een pech-actie achterin en de strijd leek op 1-1 te eindigen. In de laatste minuut onderbrak Wesley een DIOS-aanval. Hij passeerde een tegenstander en stuurde Youri op pad.. Er stonden een of twee spelers beter opgesteld, maar hij ging weer daverend voor eigen succes in de korte hoek: 2-1 voor Alliance!
De derde wedstrijd moest gewonnen worden om nog voor het eremetaal mee te doen. We kwamen tegen SJZ door een gaaf doelpunt van Robbie voor. Nils omspeelde na een mooie pass van Bas en een lange ren prachtig de keeper, maar hij had helaas teveel vaart om nog tot scoren te komen. De corners van Quirijn en Marijn leverden steeds net geen goal op en als het dan aan de ene kant niet lukt… jawel, een onverdiende gelijkmaker werd ons deel: 1-1.
De slotpartij tegen Soccer Boys was zinderend spannend. Zij konden nog kampioen worden en wij konden bij winst de tweede plek zeker stellen. Het werd razend spannend. Na een verre pass van Wesley controleerde Youri de bal en hij lobde hem vervolgens keurig over de keeper heen. Slordig uitverdedigen zorgde voor de 1-1. De Soccer Boys hadden namelijk ook handige aanvallers. Vijf minuten voor tijd sneed Youri door hun defensie en scoorde de 2-1. In de laatste twee minuten werd de hitte onze gladiatoren echter te machtig. De voorsprong werd onnodig en – weer – onverdiend omgebogen in een 2-3 zege voor de – dat moet gezegd - nooit opgevende Soccer Boys.
In een heerlijk voorjaarszonnetje traden de jongens van Alliance F8 aan op het veld van Onze Gezellen in Haarlem-Noord. Met nog niet eerder vertoonde wilskracht werden de spelers van OG vanaf het eerste fluitsignaal overrompeld. Ties kreeg in het doelgebied van OG zijn ballen de gehele wedstrijd op een manier aangespeeld waarbij hij lekker uit de voeten kan. In de eerste minuut was het gelijk raak. In een beetje rommelige situatie bij OG schoot hij tussen vier verdedigers door de bal tussen de palen: 0-1. Ook Lars was zaterdag helemaal in zijn element. Met een pegel vanaf een meter of 25 was ook hij trefzeker: 0-2. Waar in voorgaande wedstrijden na snelle openingsgoals eenieder voor eigen succes ging bleven de mannen van Alliance nu goed overspelen. Tegen het mooie heen en weer tikken tussen Ties en Tijn had OG weinig in te brengen. Na een prima actie vanaf links was (volgens mij) Jannus die doel trof: 0-3. Bij dat doelpunt was het Finn die een paar spelers van OG naar zich toe trok en zo de ruimte voor Jannus wist te creëren. Ties probeerde in het doelgebied van OG steeds de bal goed af te schermen. Met weer een mooie balletje scoorde hij de 0-4. De grote achterstand leidde bij OG tot verlamd spel. Er ontstonden hachelijke momenten voor de goal van OG met soms wel drie vrijstaande spelers van Alliance. Uitermate actief was wel Jasper. Na een minuut of tien keeper te zijn geweest mocht ook hij als aanvaller zijn acties laten zien. Met een geweldige snelheid stoven hij én de bal op de keeper af: 0-5.
In de verdediging bleef Alliance waakzaam. Tijn bleef kappen, draaien en netjes overspelen. Justus ging er als laatste man steeds als een tijger in, een paar keer zelfs met een onvervalste sliding op de bal. En ook Lou speelde in wat zijn laatste wedstrijd was een sterke controlerende rol op het middenveld. Met een paar uitstekende passes naar de aanvallers. Nog net voor de rust was er weer een snelle rush van Lars. Hij ging een paar mannen voorbij en speelde vervolgens over naar Ties die met zijn killersinstinct weer precies op de juiste plek voor de goal stond: 0-6. Een vrije trap werd vervolgens laag in de hoek ingeknald door Lars: 0-7. In deze weelde stuurde Michel ook de mannen uit de verdediging en het middenveld stuk voor stuk naar voren. Daardoor kon Jesse zijn doelpunt meepikken. Na een pass van Jasper was ook hij succesvol. En alsof hij Makaay in eigen persoon was was het aannemen en meteen beheerst afronden: 0-8. Na een slechte uittrap van de keeper van OG was het weer Lars die doel trof: 0-9. In de tweede helft was OG kapotgespeeld. Finn pakte ook zijn doelpunt mee. Hij schoot hard en zuiver geplaatst de 0-10 binnen. Ties draaide nog een keer lekker om zijn as, zette de verdedigers daardoor op het verkeerde been en boem: 0-11. Het laatste doelpunt in deze grote voetbalshow kwam op naam van wederom Lars: 0-12.
Zaterdag was het zover: de E3 had het kampioenschap binnen handbereik, de hoofdprijs kon worden binnengesleept door winst op VSV E3, niet de minste tegenstander. Onze mannen hadden VSV al eens eerder in de voorjaarscompetitie verslagen in een nu al legendarische wedstrijd, dus de verwachtingen waren hooggespannen. Vorige week was immers ook met die andere sterke kanshebber afgerekend: in een bloedstollende wedstrijd werd toen Bloemendaal op het laatste moment door onze jonge voetbalhelden op de knieën gedwongen. Gepannen begonnen beide teams aan de wedstrijd. In een aangenaam voorjaarszonnetje ontspon zich een rommelig duel, waarin geen van beide teams de overhand kreeg, maar waarin VSV feller was, net even eerder bij de bal, net wat fanatieker. En waarin VSV dus ook als eerste scoorde: 0-1! Eh, o ja, we moesten dit nog wel even winnen, zo leken onze mannen zich ineens te realiseren. Een aantal spelertjes ontwaakte al een beetje, er werd wat meer druk gezet, wat resulteerde in de 1-1 door Folkert. Maar vlak voor rust kwam een sullige klutsbal via het been van Sytze in het Alliancedoel terecht: 1-2 achter. Willem sprak onze mannen in de rust dan ook stevig toe: dat laten we ons toch niet gebeuren, dat we in deze cruciale wedstrijd tegen het eerste verlies van het hele seizoen aanlopen! Winnen die wedstrijd, ophouden met dat slome gedoe. En van de weeromstuit besloten onze mannen om de fameuze beginyell nu voor de start van de tweede helft ook maar eens een keer te doen, om goed wakker te worden. En dat werkte als een control-alt-delete: het hele team werd gereset en opnieuw opgestart en trok na de rust fabuleus van leer. VSV kwam er niet meer aan te pas: al heel snel was er de gelijkmaker van Jelmer, 2-2 uit een corner. En daarna weer Jelmer: 3-2 uit een corner, bal in 1 keer fraai op de slof. De E3 was soeverein, het samenspel ging lopen, er was inzet, er waren prachtige acties. Linkspoot Sytze maakte 4-2 door een boogbal met RECHTS over de keeper heen, Jelmer scoorde zijn derde, 5-2 door een prachtige boogbal via onderkant lat. Moriaan scoorde het slotdoelpunt. Door sterk doorgaan drukte hij de bal over de doellijn en rolde er zelf achteraan. Jelmer, Sytze, Moriaan, Folkert, Teun, Koen, Coen, Remco en Hugo: jullie speelden als kampioenen, we hebben genoten! De E3 is de terechte winnaar in deze poule, waarbij ze sterke teams als VSV en Bloemendaal een straatlengte achter zich laten, een heel seizoen ongeslagen zijn gebleven en – belangrijk – mooi en spannend voetbal laten zien en – nog belangrijker - als team enorm positief met elkaar omgaan. Dat zegt echt wel wat over de kwaliteit van dit ploegje jongens. En ik moet zeggen dat het fascinerend is om te zien hoe elk mannetje steeds meer uit de verf komt als speler, zijn eigen stijl en sterke kanten ontwikkelt, zijn rol heeft in het team, en hoe het team ook steeds meer een eenheid wordt. Hoofdklasse, here we come! En over inzet en kwaliteit gesproken: Willem en Rick ZEER bedankt voor jullie fantastische coaching!
Op één van de koudste ochtenden van deze seizoenshelft, wisten de mannen van de F2 er toch nog voor te zorgen dat de vele trouwe supporters en begeleiders het langs de lijn warm kregen. In eerste instantie leek het wederom een (onterechte) nederlaag te worden, maar door drie doelpunten in de laatste 10 minuten werd het een prachtige 2-3 voor Alliance. In de eerste helft kwam Spaarnwoude met 1-0 voor uit een corner, die zo snel werd genomen, dat de gehele verdediging, inclusief keeper Quirijn nog met andere dingen bezig was. In de rust werd afgesproken dat we nog meer op de aanval zouden gaan spelen en goed gebruik zouden maken van de wind. Wesley verzorgde de verdediging met Bas R en met een 4 mans middenveld (Tijn, Bas v G, Robbie en Joël) en één spits (Tim) lukte het goed om bij de goal van Spaarnwoude te komen. Slechts één keer kwam Spaarnwoude eruit en scoorde via een fantastische lob toch de 2-0. Even gingen de kopjes hangen, maar toen Bas R de eerste goal maakte (als verdediger nota bene), werd alles anders (2-1). Tim nam een corner en gebruikte goed de wind. Bij de eerste paal stond niemand waardoor de bal zo het doel in kon draaien. Ineens zag de wereld er anders uit, toen Jonte ook nog met een afstandschot de 2-3 maakte rolde iedereen over elkaar van blijdschap. Zo zie je maar weer dat je nooit moet opgeven. Een mooie opsteker en ook goed voor de stand. Met een beetje geluk kunnen we misschien nog 3de worden.
HFC E3–Alliance E2: 5–2
Een goede 1e helft en een zwakke 2e helft
Een wedstrijd met twee gezichten. We begonnen goed aan de wedstrijd. Zeker het eerste kwartier waren we veel op de helft van HFC te vinden. Dat werd bekroond door een mooi steekpassje van Elvis op Gilles, die beheerst de 0-1 binnenschoot. Daarop leek HFC wakker te worden. Die mannen gingen steeds beter combineren en daarbij hebben zij een paar goede schutters in de ploeg, die de bal als een streep kunnen schieten. Eén van die schutters kreeg de tijd om aan te leggen en schoot met een prachtig schot de gelijkmaker binnen. Ik geloof, dat Joris nog een list verzon om het verrijdbare doel aan de kant te zetten, om verdere tegendoelpunten te voorkomen.. Maar het bleek de wind te zijn, die het doel liet rijden en naar de kant toe liet zwaaien..
Na de rust werden we totaal overklast , doordat de HFC ‘ers erg goed wisten te combineren. Bij ons kwamen de ballen bij een passje nauwelijks aan. Daarnaast speelde wij elkaar de bal toe alsof bal van glas was. De bal kreeg een hoog voorzichtigheidgehalte. Voortdurend werd die knikker veel te zacht naar een medestander geplaatst. Ook gewoon naar een tegenstander. De HFC ‘ers waren ook meestal feller in de duels en kwamen mede daardoor vaak aan de bal. Helaas kwamen wij weinig aan te pas. Het kon dan ook niet uitblijven, dat er tegendoelpunten zouden gaan vallen. In korte tijd vielen er 4 stuks en we keken tegen een 5-1 achterstand aan. Gelukkig kon Gilles zijn tweede doelpunt nog aantekenen en verzachtte de pijn tot 5-2.
Tip van de week: Volgende week tegen Bloemendaal. Vorige week in een oefenpot gemakkelijk gewonnen. Maar …… onderschat nooit je tegenstander!! Ga er voor !!
Aussputzer Maurits kon bij wijze van spreken een vrije ochtend nemen. Met een 5-0 ruststand werd reeds gedroomd van dubbele cijfers.Maar de tweede helft liet een wat ander beeld zien. Binnen korte tijd werd het 5-2 en werden aan de kant de witte zakdoekjes tevoorschijn gehaald.
De jongens gingen op dat moment echter als één team achter hun coach staan, wellicht vermoedden zij reeds dat de coach na een nieuwe nederlaag zijn conclusie zou trekken. Zodoende werd het de eindstand van 7-3 bereikt en kon ik de in de kantine geplande persconferentie afblazen :
De tekst daarvan had ik de afgelopen weken zorgvuldig opgesteld, maar de jongens hebben laten zien dat ze de coach waard zijn. Overigens hebben de spelers en coach van de F5 besloten voorlopig geen interviews meer aan het Haarlems Dagblad te geven vanwege dubieuze berichtgeving omtrent de f5 in de afgelopen weken.
De voorzitter van Alliance, de u welbekende Ben S. heeft mij echter gegarandeerd achter mij te blijven staan en dat er middelen aanwezig zijn de F5 volgend jaar nog verder te versterken,zodat wij met succes een aanval kunnen doen op de traditionele top 3 (F1, F2, en F3).
Na het pak slaag tijdens de thuiswedstrijd (2- 7), hadden we ons voor genomen om eens lekker revanche te nemen. Dit lukte slechts gedeeltelijk.
De eerste helft hielden onze mannen het goed bij. Er waren zelfs een aantal kansen, maar de uitstekende keeper van DIOS voorkwam een aantal keren een treffer.
De opdracht was om met iets meer spelers achter in te blijven, wat uitstekend werd uitgevoerd. Als Jonte naar voren ging, bleef Bas (Roos) achter, Wesley en Bas (van Geuns) deden hetzelfde aan de andere kant en Tijn wisselde goed af met Joël. Slechts eenmaal ging het fout en kwam DIOS in de gelegenheid om te scoren.
Ondanks het goede aanvalsspel van Robbie en Tim gingen we met (slechts) 1- 0 rusten. Zelfs keeper Quirijn kon dit doelpunt niet voorkomen. Ondanks de inspanningen van Wickeymoeder Natasja, konden we niet verhinderen dat DIOS in de tweede helft toch nog 3 x scoorde. Alliance kreeg ook nog wel een paar kansen, maar het zat dit keer niet mee met de afronding.
We hebben weer veel geleerd en we hebben gezien dat we van de koploper niet kunnen winnen, maar dat we best wel redelijk kunnen meekomen, als we goed ons best doen.
Haarlem - De topper tussen de beide koplopers Alliance F8 en Overbos was het aanzien meer dan waard. Over en weer leidden de strijd en het fanatisme van de jongens tot diverse kansen. Dat Overbos de volle winst pakte was voor het grootste deel te danken aan hun keeper, die een wereldpartij speelde.
Tegen Overbos beloofde het een echte topper te worden. De nummers een en twee van de ranglijst begonnen getergd aan de wedstrijd. Want de winnaar van deze pot maakt een grote kans aan het eind van het seizoen de kampioen te worden. De scheidsrechter had gevoel voor het belang van de pot en besloot de wedstrijd dan ook niet kapot te fluiten. Er mocht wel erg veel. Het fanatisme over en weer leidde tot een spannende pot. Michel schreeuwde de longen uit zijn lijf om de mannen fel op de bal te laten zitten. In de beginfase lukte dat allemaal prima. Het ver vooruit verdedigen van met name Finn en Tijn drong de spelers van Overbos terug tot vlak voor hun keeper. Al snel kwamen er mogelijkheden voor Alliance. De keeper van Overbos ontpopte zich gedurende de wedstrijd echter als absolute uitblinker. Waar mannen als Ties en Mees alleen voor de keeper normaal geen enkele moeite hebben de bal in de touwen te werken was het zaterdag allemaal niet gemakkelijk. Door de druk van Alliance werd het team van Overbos als het ware gedwongen om op de counter te spelen. Kreeg men de bal dan ging die rap naar voren en kon vooral hun levensgevaarlijke linksbuiten zijn acties maken. Al vroeg in de wedstrijd leidde zo'n snelle uitval van Overbos tot de 1-0.
Na de openingstreffer van Overbos begon Alliance wat paniekerig te spelen. De organisatie verslapte en het kluitjesvoetbal kwam terug. Michel bulderde de mannen direct terug in de organisatie. En weer kwam er enorme druk op het doel van Overbos. Na een wat onbesuisde actie van een Overbos-speler op Tijn werd de toegekende vrije trap op zo'n 10 meter van de goal maar net overgeschoten door Lars. De 2-0 kwam tot stand door verslapte concentratie in de verdediging. Keeper Jannus gooide de bal uit en alle Alliance-verdedigers stonden erbij en keken ernaar. Een van de aanvallers van Overbos reageerde wél alert. Net voor de rust was er nog een actie van Mees die weergaloos drie mannen van Overbos wist te omspelen. Maar ook toen was er weer die superkeeper die de bal tegen wist te houden.
De tweede helft verliep net als de eerste. Een sterk drukkend Alliance liep maar steeds tegen een muur van verdedigers van Overbos op. En met een aantrekkende wind kwamen schoten van de Overbos-mannen steeds dwarrelend op het doel van Alliance af. De 3-0 en 4-0 konden keeper Justus daarom niet helemaal worden aangerekend. Wel was er nog een klasseduik naar de rechterhoek van Justus die de bal daar direct klemvast had. Het tegendoelpunt van Alliance kwam eigenaardig tot stand. Een wat hoog geschoten bal door een van Overbos-verdedigers belandde, met dank aan de wind, over de keeper heen in de goal. Eindstand: 4-1.
Rob Broek
Een spannende pot. Te weinig gekregen.
Ook vandaag zagen we weer een leuke spannende pot voetbal. In de eerste helft hadden we een sterke wind mee. Die wind was een behoorlijke medespeler voor degene, die hem in de rug had.
In de eerste helft hadden we met de wind mee afstand moeten nemen. Er waren mooie aanvallen en diverse kansen voor ons. Maar ook Joris moest een aantal keren kordaat ingrijpen. Hierdoor voorkwam hij zeker lijkende tegendoelpunten. Hij had het beduidend rustiger dan zijn collega aan de andere kant. De rust gingen we in met een 0 -0 gelijkstand.
De tweede helft was een stuk lastiger. Ook omdat we nu de wind tegen hadden. Toch lieten we ons niet inpakken. Aanvallen gingen over en weer. Kansen kwamen over en weer. Wie zou de winner gaan maken? De goal kon aan beide zijden vallen. Helaas vergiste onze beste verdediger zich in een bal, die hij wilde uit laten rollen over de achterlijn. Een tegenstander pikte voor de lijn toch nog de bal op, legde hem iets terug op een medestander, die de knikker met een fraaie boogbal in de verste hoek wist te prikken. Jeroen zat er nog wel aan, maar kon de bal niet voorlangs tikken. 0 – 1 Hoewel we één keer de hulp van de lat kregen, wist Jeroen soms op fabelachtige wijze zijn doel verder schoon te houden. De man in vorm.
Hadden wij niets meer in te brengen? Ja zeker !! De gehele tweede helft kwamen we voor de goal van de tegenstander. Vooral in de slotfase was het bij Hoofddorp “vrouwen en kinderen eerst” Tot op de doellijn moesten de Hoofddorpers tot het uiterste verdedigen. Maar het zat niet mee. Het bleef 0 – 1 voor Hoofddorp. Een gelijkspel was de juiste verhouding geweest.
Tip van de Week: Balcontrole. Eerst de bal in de voeten aannemen en dan pas schieten. In één keer schieten geeft een zeer grote kans op afzwaaiers. Niet bang zijn voor de bal. Veel spelers draaien zich om, als een tegenstander gaat schieten of simpel de bal plaatsen.
Een supporter
De E1 begon met een soepele 3-0 zege op de schoppertjes van DWS E3. Die jongens trainen zo te zien louter in de snackbar en in de sportschool. Hun leiders stonden met de handen in de zakken tien meter in het veld sfeer te maken en waren niet te overtuigen langs de lijn te gaan staan (“dat maak ik zelf wel uit”). Toen een kamikaze op Koen doorging riep de leider verontwaardigd naar de – overigens zeer slap ingrijpende – scheidsrechter: “hij raakte hem niet eens”. Enfin, de tweede wedstrijd tegen Velsen werd een 4-0 zege, met een hattrick van Mischa. De derde tegenstander, RCH, leverde verwoed tegenstand. De E1 begon weer met een paar klassieke gemiste kansen en daar krijgen we de laatste weken steeds spijt van. Na de 1-0 van Bas werd het kort voor tijd 1-1 door een van richting veranderd schot. De laatste wedstrijd tegen de Engelsen van FC Red Street was weer een makkie. Hoogtepunt was een prachtige kopbal van Tristan, die de 1e dag in totaal 4 keer scoorde, uit een corner van Bas. De tweede dag begonnen we tegen WDS E1 in een sneeuwstorm. Het was 1 graad boven nul en het veld was bedekt met een dikke sneeuwlaag. Dat kwam het combinatiespel van de E1 niet ten goede. Koen lette een paar keer goed op en Dirk redde ook een paar maal, maar er viel weinig te genieten. De tweede wedstrijd was de belangrijkste in deze poule, tegen DWS E1. Een hard spelende tegenstander, die verder niet imponeerde. De eerlijkheid gebied te zeggen dat onze mannen in deze partij ook bepaald niet imponeerden. Er kwamen wel een paar kansrijke situaties, maar door matig aannemen werden het geen kansen. De domper kwam kort voor het einde. Uit een ten onrechte gegeven corner scoorden wij in eigen doel. Een onnodige en onverdiende nederlaag: 0-1. Vervolgens moest er weer een Engelse tegenstander bestreden worden: Upton Junior. De mannen knokten voor wat ze waard waren, maar erg soepel liep het niet. De speler van het toernooi (want zo mogen we laatste weken erg goed spelende Daniel wel noemen) maakte uit een afgeslagen corner met een geweldig afstandsschot het beslissende doelpunt. Daarna was het zaak de laatste wedstrijd, tegen DWS E4 winnend af te sluiten. Op die manier konden we de wedstrijd om de derde/vierde plaats spelen. Het begon zowaar beter te lopen en onder impuls van een werkelijk onvermoeibare Sem drukten we – dit overigens zeer sportieve team van - DWS naar achteren. Mischa opende de score en Koen mocht een penalty nemen toen Tijmen werd getorpedeerd. Koen miste, maar Tristan was zeer attent in de rebound (2-0). Tenslotte kreeg ook DWS een penalty (maar dat was een cadeau’tje). Glimlachend keken wij toe hoe Koen zijn zoveelste penalty in een week stopte.
De laatste wedstrijd toonde een herboren E1. De tegenstander PSCK had op doelsaldo de finale niet gehaald en maakte tot dan toe een zeer sterke indruk. Echter, vanaf de 1e minuut zette de E1 de tegenstander klem. Mischa was ontketend en Tristan scoorde op zijn aangeven de 1-0. Even later leidde een mooie aanval tot een voorzet van Tris, waarna Eimert met een doffe dreun de 3e plaats binnenhaalde. Gefeliciteerd mannen!!!!!!
