Onder het toeziend oog van zijn professioneel keepende broer Xavier, zijn moeder en een weinig meelevend neefje of nichtje, keepte Lucas Mous op zondag 6 maart 2022 de sterren van de hemel. Mede door een gestopte penalty en een paar formidabele reddingen hield hij het 5^e op titelkoers.

En wat stak zijn prestatie lekker af tegen die van zijn teamgenoten gedurende het eerste half uur! De anders zo wakkere rakkers van coach Kim sloften mismoedig over het veld. Misschien is 16.15u te laat voor deze vroege vogels en wellicht stond er een krat van het Alliance-feestbier koud in de kleedkamer? Afijn, balverlies volgde op struikelpartij en dat werd weer afgewisseld met hoofdschuddend de handen in de zij zetten. Intussen tikten de gasten uit Amsterdam (Joga Foritus) zich soepel tussen de Alliance-linies door, maar zij hadden twee problemen. Als eerste natuurlijk de hierboven genoemde, onpasseerbare MOUS en ten tweede: ze konden niet schieten. En ook de eindpass was niet best. Wel kreeg Alliance een aardig kansje toen Frans door James werd gelanceerd en voor leeg goal een demonstratie stijf rechts deed, waar we verder niet stil bij zullen staan, want Frans deed later in de match uitgebreid boete. Maar eerst de 1-0 die het predikaat “een beetje tegen de verhouding in” ruimschoots verdiende. Via Matthijs klutste de bal voor de voeten van de man die je bij het 5^e bij voorkeur op randje 16 aangespeeld ziet worden: Jesper, die droogjes afwerkte. Ook Simon was in de ploeg gekomen (er waren maar liefst 5 wissels, en een voor deze fan nieuwe speler  (Sem?) plus de half-zieke Youri als vlaggenist) en die werd ineens bediend door Frans, met zijn linkerbeen nota bene en wij maar denken dat ie dat niet kon met links. Een voetbalkenner naast mij brulde: “hopeloze bal”, maar Simon zag dat toch anders en transformeerde deze puike voorzet met een boogje tot de niet geheel verdiende 2-0 ruststand.

In de tweede helft had het 5^e weer controle. Met de immer onstuitbaar energiek Ruud, gekoppeld aan de altijd gecontroleerd spelende Teun, Stijn kalm&zelfverzekerd en de onvermoeibare Willem en Boudewijn op wisselende flanken werd er minder weggegeven, maar Joga Fortius begon Lucas nu wel meer aan het werk te zetten. Echter, de vlotte 3-0 van Simon deed eigenlijk de wedstrijd behoorlijk op slot. We zagen vervolgens een heleboel uitbraken waar Joost en Nanne op zoek waren naar de beslissende voorzet dan wel het definitieve schot. Het spel golfde op-en-neer waarbij Mischa vaak een rol speelde in het veelvuldig succesvol onderbreken van aanvallen, het sober inspelen van zijn medespelers en het niet verliezen van de bal via virtuoze hoogstandjes. Uit een zo’n ingreep speelde Mischa Frans aan. Goed doorzettend ging Frans alleen op de keeper af en deze veel moeilijkere kans benutte hij feilloos: 4-0.

Het bleef nog lang onrustig aan de Zeedistelweg.