Toen de scheidsrechter mij voor de wedstrijd zelfverzekerd vertelde, dat hij slecht nieuws had en dat twee van mijn speelsters niet mee mochten doen (ivm nog geen spelregelbewijs), kreeg ik al een kwaad voorgevoel. “Dit is geen vriend van de bezoekende club”, meende ik. Toen ik terugduwde – want zijn verhaal klopte niet – zei hij: “maar het wordt wel 400 euro boete…..”.

Enfin, een pittige strijd ontbrandde. Koploper KFC speelde ‘Engels’, dat wil zeggen behoorlijk fysiek en vooral de diepe bal. Eef en Imke hielden het centrum lekker dicht en de backs Roos, later Luna en Luca vochten pittige duels uit. Het ging redelijk heen-en-neer. KFC kwam op voorsprong door – (tsja, verrassing) – een cadeau van de scheidsrechter. Uzza had haar armen langs haar lichaam, van heel dichtbij raakte iemand haar arm en de scheids gaf een strafschop. Onze dappere keeper Luca H stopte de eerste inzet, maar de penaltyschutter scoorde in de rebound. Toen gingen onze meiden ballen. Koninkie gaf een geweldige dieptepass op Noa, die zette laag voor en Hannah kwam precies op tijd om de gelijkmaker vloeiend binnen te prikken. Kort daarna liet Noa nog eens haar traptechniek zien: een prachtige dieptepass op Hannah, die de bal over de keeper, maar helaas ook 10 cm naast de paal stifte. Vlak voor rust sprak de scheids ons Koninkie bestraffend toe: ze had geduwd, foei! Kort daarvoor werd de dominant spelende Jess bijna door midden geschopt, maar daar had hij geen enkel woord voor over…. En op het laatst nog een vlammende vrije trap van Hannah, die door hun keeper over de lat werd getikt (was een goede keeper!).

De tweede helft was nog onderhoudender en liet twee dingen zien. Deze nieuwe MO19-1 is een fantastisch aan het worden, met meiden die niet zeuren, nooit het koppie laten hangen en veel voor elkaar over hebben. Dani liet een paar slimme passjes zien, Jess hield haar niveau vast en we werden beter, ook omdat Hannelore ons na rust weer kwam versterken. Zelfs toen we 2-1 achter kwamen na weer zo’n Engelse lange haal naar voren rechtte iedereen de schouders en namen wij weer het heft in handen. Over links en rechts liepen de aanvallen gesmeerd. Hannelore kwam op rechts een paar keer mooi door en Hannah tikte een slimme voorzet van de zeer actieve Roaya net naast. Eef kon steeds vaker inschuiven, want de bloedfanatieke Sterre hield het centrum in haar eentje dicht. Uiteindelijk viel de 2-2 uit een geweldige scrimmage, waar Uzza haar schot eerst geblokt zag en daarna uit de draai van buiten het penalty-gebied de bal in de kruising draaide (probeer het maar eens…). Vervolgens waren wij dichtbij de 2-3, toen Roaya de bal op de lat stifte en er ook nog twee ballen van de doellijn gehaald moesten worden. Keepster Rosalie maakte het bijna nog spannend doordat ze een voordeelregel bij buitenspel verkeerd begreep. Maar het liep net goed af. Ook de scheidsrechter maakte het nog spannend door - nadat Sterre weer een duel had gewonnen en haar tegenstandster viel - een vrije trap te geven op 2 meter buiten het penalty-gebied. Maar dit cadeautje pakte KFC niet uit. Het slotakkoord kwam van de scheids, die blijkbaar geen fan van Sterre was. Zij werd van achteren neergeschopt, riep iets naar haar tegenstander en toen kreeg zij geel en dan moet je er af. De omgekeerde wereld.

Maar jullie hielden stand meiden. Het was een bloedstollende wedstrijd, Jan en ik zijn hierdoor zoveel jaren ouder geworden, dat we nu bijna pensioengerechtigd zijn. En zoals alle geïnterviewde trainers en spelers op TV altijd zeggen: “hier kunnen we op voortbouwen”.

Erwin van Baarle