Het kan dooien, het kan vriezen

Was de centimeters dikke ijslaag op onze autoruit de voorbode van iets bijzonders? Echt wel!
Emotie, warmte en inzet van ons team overheerste al vanaf de eerste minuut de wedstrijd.
Onze trainer vond winnen minder belangrijk dan hard voetballen. Nou, daar dachten wij toch echt heel anders over. Waarom niet gewoon hard voetballen en gewoon winnen?
De dooi in het spel van Overbos viel razendsnel in. Snelheid, naar voren spelen en diepte behouden bleek het juiste antwoord op het behoorlijk goede spel van Overbos.
Onze trainer hamerde daar in alle trainingen op en dat was niet voor niets. Het eerste doelpunt tegen Overbos was al na tien minuten binnen.
Hoe anders was het in een eerdere wedstrijd tegen Overbos. Voetballend prima voor de dag gekomen, maar we werden na 2 x 20 minuten volledig van het veld gespeeld.
Nu was het anders...heel anders. We zochten elkaar sneller en speelden met veel druk naar voren. Maja, Kathy en Catheleine waren snel en scherp. De verdediging, bestaande uit Fine, Jet, Lize en ik stond als een huis en bleek voor Overbos lastig te passeren.
Lana, Lima en Mathil zorgden voor de slagroom. "7-0 voor ons" stond er op de taart.

Emma Blokker (ME1).