Held

De zon schijnt, het is droog en dus een prachtige ochtend aan de Jan Gijzenkade voor de wedtrijd Haarlem-Kennemerland D1 tegen Terrasvogels, die ik moet fluiten. Maar dan komt coach Xander: "We hebben een calamiteit." Hij wijst op een gigantische hondendrol aan de rand van het strafschopgebied. Wat nu? Zo kunnen we niet beginnen.

Xander biedt aan een schep te gaan halen, maar dat zal even duren.
Ik neem poolshoogte en ben zowel verbaasd als verbolgen. Die wildpoeper uit Hoofddorp zal toch niet.... En wie laat er nu zijn hond uit op een voetbalveld?
De grensrechter en voetbalvader van Terrasvogels weet raad. In een hoek bij het hek haalt hij een plastic zak en een weggesmeten McFlurry-beker. Zo goed en zo kwaad als dat gaat ruimt hij het zaakje op. "U bent een held", roep ik met luide stem.
De wedstrijd eindigt in een keurige 2 – 2. "Nog even uw naam voor de administratie", vraag ik.
"Vincent Klinker". Ik kijk verbaasd. "Maar dan hebben wij ooit samen gevoetbald in Renova.
Dat vriendenelftal met Leopold, Martien, Jos en Jurgen, dat toen bijna altijd won en waar ik ook wel eens een doelpunt maakte".
De Fransen hebben een uitdrukking voor zo'n grappigs iets. "C'est drôle"