Een mooi zonnetje keek neer op de jongemannen van Schoten en Alliance’22 B1. Schoten, de koploper en Alliance de uitdager zouden de toeschouwers een memorabele middag bezorgen.

Al redelijk vlot opende Schoten de score uit een corner. Iets later werd het 0-2, weer uit een corner. Het moet gezegd, er werd niet al te fel verdedigd, maar ze zaten er prachtig in. Duidelijk was dat de mannen van Schoten bijna alle duels wonnen en dat Alliance mat en ongeconcentreerd oogde. Even later werd dit nog eens geïllustreerd door twee Alliance-verdedigers die op elkaar botsten, waarna de Schoten-spits op zijn gemakkie de 0-3 binnen kon schuiven. Toen kort voor rust een schitterend afstandsschot de 0-4 betekende, waren er op sportpark Egelantier weinig mensen die zelfs maar een stuiver op een succes(je) van de B1 zouden willen inzetten. Dat Giel op slag van rust de 1-4 liet aantekenen zorgde nog niet bepaald voor een opgewekte stemming in de kantine en zeker niet in de kleedkamer.

Dat neemt niet weg dat de B1 getergd de kleedkamer uit kwam. Onder leiding van een furieus spelend trio, Boyd, Derek & Daan, trok men ten strijde en al snel scoorde Tijmen de 2-4. Schoten had kort voor rust met de 0-4 eigenlijk al het gevoel de wedstrijd beslist te hebben. Dat is gevaarlijk, zoals de Duitsers anderhalve week geleden tegen Zweden al ontdekten: een voorsprong van 4-0 hoeft nog niet veilig te zijn! Vervolgens kwam er een moment dat een ommekeer bracht in de sfeer op het veld. Daan zette een harde tackle in – hij speelde zeker de bal – (die verdween namelijk in de diepte met Suwit in zijn spoor), maar hij nam ook een Schoten-tegenstander mee. Menig scheidsrechter zou een vrije trap hebben gegeven, maar deze scheids deed dat niet en – ik moet zeggen – ik zie ’s avonds in iedere samenvatting dubieuzere beslissingen. Suwit draafde het penaltygebied binnen en werd neergehaald: penalty, die door Boyd werd verzilverd. Veel Schotenaren voelden zich bestolen en lieten dit zo duidelijk en ongepast merken dat ze hun eigen spelers, die toch al van slag waren door de inhaalrace van 0-4 naar 3-4, helemaal uit hun spel haalden. De 4-4 kon dan ook niet uitblijven, zodat de B1-mannen beloond werden voor hun inzet in de 2^e helft. Maar wat was er die 1^e helft aan de hand????

De afsluiting was ontluisterend. Ouders, spelers en begeleiders die zich rond de scheidsrechter verdrongen, bedreigingen uitspraken en geheel uit het oog verloren waren (?) dat het hier een jeugdwedstrijd 2^e klasse betrof. Gelukkig hield iedereen zich nog net zodanig in dat het geen vechtpartij werd.