In een weekend van een internationaal toernooi gebeurt zoveel: daar zou je een boek over kunnen vullen. Iedereen beleeft het natuurlijk op zijn eigen wijze, maar mijn indruk is dat het inderdaad een onvergetelijke ervaring is geweest voor de meiden MD1 aangevuld met drie meiden uit de ME1, met bovendien een hoop voetbalervaring en plezier.

Vrijdags na aankomst in het grote Olympusschoolgebouw zijn we gaan bowlen en onze ME-meiden Hannelore en Luca hadden de hoogste score: beide 103 punten! Goed gedaan.

De volgende dag was het bewolkt, wat koud maar gelukkig wel droog. We maakten in onze Plooijer outfit met speciale groene Plooijerpetten van onze sponsor Frank meteen indruk op alle teams en zongen uit volle borst het Nederlands volkslied mee.

Toen moesten we aan de bak, maar we waren niet echt aanwezig die eerste wedstrijd en verloren terecht van DVV. De tweede wedstrijd tegen Eldinia D3M verloren we ook kansloos tegen een team dat echt heel goed was, en ook drie speelsters van 14 jaar had. Het was dan ook geen schande om daar van te verliezen, sterker: je kunt daar juist een hoop van leren. In de middag moesten we onze laatste poule wedstrijd tegen SUS 09 Dinslaken, een Duitse ploeg, en op de foto zie je het contact dat de meiden met de tegenstander legde: heel leuk, beetje Engels en gebarentaal. De Duitse ploeg maakte in de eerste helft echter drie doelpunten, maar in de tweede helft vochten de meiden als leeuwinnen en kwamen terug tot 3-2; als we nog een paar minuten meer hadden gekregen...Die tweede goal, een enorme knal van Olivia, moet nog wel worden vermeld, want dat was een wonderschoon doelpunt. Enfin, we werden laatste in de poule, maar als we zouden gaan spelen zoals in de laatste tweede helft, dan zou het nog een mooie voetbaldag in de verliezerspoule worden op zondag.

En dat werd het! Hoewel een groepje diehards nog tot half twaalf de disco had bezocht, waren de meiden onder een zonovergoten hemel helemaal klaar voor de tweede dag, waarin we in een poule met vier andere verliezende ploegen terecht waren gekomen. Nieuwe dag, nieuwe kansen, nieuwe prijzen. Interim-coach Roger (coach Henny kon alleen op zaterdag aanwezig zijn) begon een draaitol in de kleedkamer rond te draaien. Daarvoor moet je je namelijk even concentreren, en dat was precies wat onze meiden in de eerste wedstrijd ook moesten gaan doen. Deze eerste wedstrijd speelden we prima gelijk en toen hadden we een lange pauze, maar dat was best ok in het zonnetje (ook fijn voor begeleiders Niek, Ilse, Katrien en Roger) met een lekker muziekje erbij.

In de middag waren er ook wat ouders gekomen en moesten we op het hoofdveld tegen Filskov een Deense ploeg. Ok, dachten onze meiden, jullie het songfestival winnen, wij deze wedstrijd, en dat gebeurde want we wonnen onze eerste partij. Hartstikke goed! Bij de derde wedstrijd hadden we ineens een groep onverwachte fans: een Duitse ploeg jongens die bij elke bal die wij aanraakten in een luid gejuich uitbarsten, en bij elke bal van de tegenstander boe riepen. Had jij die jongens geregeld Luca?

En tot slot speelden we onze wedstrijd tegen de Dinslaken waar we de dag eerder met 3-2 van verloren hadden. Nu konden we revanche nemen! Maar het liep aanvankelijk niet zo als we hoopten, want Dinslaken maakte een nogal knullige eerste goal en daarna nog een vette buitenspelgoal: 2-0 achter...maar net zoals een dag eerder knokten onze meiden zich terug naar 2-2 (laatste goal van Anna met een soort lobje). Geweldig mooi! Meiden jullie hebben als samengestelde ploeg met Olivia laten zien dat je in een toernooi reuze met elkaar kunt groeien en dat sportief gedrag niet onopgemerkt blijft: we kregen bij de prijsuitreiking niet voor niets de fair play prijs. Olivia, Nina, Lotta, Zanna, Zhitao, Saar, Wietske, Dorine, Anna, Luca, Pien, Hannah, Lisette, Hannelore, jullie kunnen trots op jezelf zijn. Ook de meiden die bereid waren om ook een helft te keepen (Zanna, Dorine, Hannelore, Anna, Lisette en Hannelore) top, want zo kon Olivia ook lekker voetballen. We sloten de dag in grote saamhorigheid af met wat prijsjes: prijs voor de beste bowlers Hannelore en Luca, de prijs voor de meeste doelpunten: Olivia, de prijs voor de dapperste: Zhitao (goed dat je het hele weekend bent meegegaan!), en voor aanvoerder Nina die een voorbeeld voor de ploeg was met haar onverminderde inzet en menig doelpunt heeft voorkomen. Voor pechvogel Dorine hadden we geen prijs, maar als je haar allemaal een e-mailtje stuurt met beterschap is dat vast ook heel leuk.

Tot slot dank aan Bert voor het extra rijden op vrijdag, het vlaggen op zaterdag en zondag (samen met onze sponsor Frank).

Dit is volgend jaar voor herhaling vatbaar!

Groetjes Roger

{fcomment}