Wat een heerlijk lentezonnetje op de vroege zaterdagmorgen. Dus we konden ons voorbereiden op een mooie pot voetbal, weinig wind, wat wil je nog meer.
De E7 droop af naar RCH E3. Sinds woensdagmiddag is het team al bezig met de wedstrijd van deze zaterdagochtend. We wisten wat ons te wachten stond, want dit RCH hebben we tijdens een competitie wedstrijd al bekeken. Een goed team dat veel scoort, maar toch had ik vooraf het idee dat we kunnen winnen. Deze jongens van RCH waren allemaal 2e jaars.

Ik had daarom de tactiek al in m`n hoofd zitten. Voor aanvang van de wedstrijd de coach van RCH gesproken en die vertelde dat hij maar 7 spelers tot zijn beschikking had, waar we altijd 8 tegen 8 spelen viel de tactiek een heel klein beetje in duigen.
We begonnen met Colin in het doel, Kit begon als wissel, maar dan met Mika en Finley die de goede aanvallers van de tegenpartij in bedwang moesten houden. Het was RCH dat al vroeg in de wedstrijd op 1-0 kwam door bekeken schot. Na die
1-0 begon het bij de E7 te draaien. Het was Max die 3 RCH-ers z`n hakken liet zien en van dichtbij de 1-1 in de touwen knalde.

Het middenveld begon ook goed te draaien met nu Mika naar voren geschoven en Guido die overal op het veld te vinden was. Helaas kwamen we op een achterstand van 2-1 door een bekeken schot langs keeper Colin. We stroopten de mouwen nog eens op om te jagen op de gelijkmaker en die kwam er door goed samenspel van Maxime en Tijs 2-2. Even later kwamen we zelfs op 2-3 door een eigen doelpunt maar RCH bepaalde uiteindelijk de ruststand op 3-3. Zoals gezegd het publiek kwam aan hun trekken, toch nog even in de rust de puntjes op de i gezet, want zonder strijd kan je deze tegenstander niet verslaan.

Lang bleef het gelijk opgaan, nu met Tijs in het doel, kwamen we op 3-4 door een afstandsschot van Guido. Voor uitblinker Max waren ze bang, want de coach van RCH had in de tweede helft een mannetje gezet op Max. Maar het deerde Max niets die was van middenveld tot voorin te vinden en kreeg ook nog een paar kansjes. Het was RCH die de 4-4 scoorde en niet veel later de 5-4 aantekende. Als we winnen staan we bovenaan, maar als we verliezen sta je 5 punten achter. De jongens vochten als leeuwen met Pjotr in een hoofdrol die 3 opgelegde kansen mistte waar hij ze normaal makkelijk in het doel werkt.

Om toch nog de gelijkmaker te forceren ging verdediger Kit en middenvelder Guido mee naar voren. We kregen nog een paar opgelegde kansen door goed werk van Maxime, een paar afstandsschoten van Mika en Kit, alleen Finley hield de boel nog achterin in de gaten. De bal wilde er helaas niet meer in, tja RCH had ook nog een goede keeper op doel staan.

Al met al het laatste fluitsignaal was beklonken, de E7 verliest nipt van RCH. De meeste jongens vielen de ouders huilend in de armen. De technische staf, de velen ouders die langs de lijn stonden, zijn heel erg blij met de inzet die jullie getoond hebben. Als ik (de coach) heel eerlijk moet zijn was dit 1 van de mooiste wedstrijden die ik heb gezien, zelfs de coach van RCH beaamde dat.
JONGENS WE HEBBEN GENOTEN VAN JULLIE!!!!!!!!

Geschreven door Robin de Zwart