Ondanks de afwezigheid van de onstuitbare aanwinst Niels, trok de E9 dapper ten strijde tegen de mannen van HFC. De laatste weken is Ole in topvorm en sinds hij samen met Luca de aanval vormt scoren we ineens gemakkelijker dan vorig jaar. Dat leek er in de 1e helft trouwens niet op. Luca verscheen twee keer alleen voor de keeper en trof de paal; Ole schoot snoeihard op de lat. Hij wou er niet in. Kit vormt nu een ongenaakbaar koppel met Finley achterin. Met Maxime dan nog als keeper kan er weinig gebeuren; die kwam steeds goed uit zijn goal. 0-0 bij de rust en er was nog van alles mogelijk. Dat begreep HFC ook en uit een corner namen zij tegen de verhouding een 0-1 voorsprong. Direct daarna stuurde Ole Luca in de diepte weg en zij besloot een puntgave run met de gelijkmaker. Daarna draaiden zij de rollen om en spurtte Ole fraai langs twee verdedigers en stonden wij zelfs voor: 2-1.


Op het middenveld liepen Sterre en Jill van hot naar her om de HFC-gelijk maker te voorkomen. Anna bikkelde en kapte en probeerde de bal bij onze voorwaartsen te krijgen. Ole knalde nog een keer op de paal; het zat niet mee. Uit een schitterende aanval kopte HFC de gelijkmaker binnen en de angst nam bezit van de harten van de E9-volgers. Zou er weer een ineenstorting volgen in de laatste 5 minuten, net als vorige week? Mooi niet. Dit zijn gemotiveerde winnaars, die E9-kids. En HFC hielp ook mee? Ja, behoorlijk. Want coach Robin kan roepen en zeggen wat hij wil, maar de inspiratie die Luca ontleende aan kreten van HFC-spelers en ouders als: “hou die meid in de gaten!”, is onbetaalbaar. Dat bleek. De onvermoeibare Ole gaf met buitenkant rechts een prachte dieptepass op Luca, die even gestuit leek te worden, maar vervolgens leep binnen tikte. Daarna wist de hele E9, Kit en Finley en keeper Mika voorop, deze overwinning binnen te slepen. Gefeliciteerd!!!!!!!!