Hartverwarmend spel in de kou! Zo kunnen we de prestatie van de F3 bij DSOV wel beschrijven. Verzwakt door de absentie van Sterre, Rif en Maxime, maar gezegend door de aanwezigheid van Twan en Omar, schoten we vol goede moed uit de startblokken. Al snel scoorde Gijs op onorthodoxe wijze uit een corner (de bal huppelde over diverse lichaamsdelen).

De wedstrijd golfde op-en-neer, waarbij DSOV de gelijkmaker fraai scoorde. Ze kwam zelfs – wat tegen de verhouding in – op voorsprong kort voor rust door een wat onfortuinlijke uittrap. Met wat meer geluk had Omar of Anna echter zeker de voorsprong voor ons kunnen inschieten. Pas na de rust scoorde de af en toe heerlijk en onnavolgbaar dribbelende Twan – weer uit een corner – de gelijkmaker. Toen de scheidsrechter tien minuten te vroeg affloot (hij bleek dringende afspraken elders te hebben) en ondergetekende hem daar succesvol op aansprak bromde Kit’s vader Mark: “als we daar maar geen spijt van krijgen…”. Ik zag echter een zege voor me! Kit en Luca – in de rug gedekt door keeper Mika – zouden zeker niets meer weggeven. En ongetwijfeld zij Ole, Jill of een andere dappere F3-spits de verdiende beslissende treffer in het doel jagen. Helaas, werdde sombere profetie van Mark bewaarheid en…. DSOV schoot een beetje lucky in de laatste minuut de 3-2 binnen.