Het lek is weer boven Frank, de kelder uit en veel hoger gaan zoeken dan de donkere krochten waartoe je eerder verdoemd bent door een niet nader te noemen teamgenoot! Indien je het pedante, oorverdovende, ordinaire geschreeuw van een grootlijvig individu, de toon gelijkend op de retoriek van een politieke stroming welke jarenlang juist ten oosten van ons onnavolgbare populariteit genoot kunt weerstaan, hoef je voorlopig de kelder niet meer in. Ga met opgeheven hoofd het probleem hogerop zoeken. Dit motto is overigens van toepassing voor de gehele selectie van het veteranen team. Dat wil zeggen, voor diegenen die op zondag 31 oktober op het slagveld in Bloemendaal acte de présence hebben gegeven. De basisplaatsen voor deze groep zijn voor het vervolg van dit seizoen zo goed als gegarandeerd.

Geheel in het teken van de Hrubesch verhaallijn van voorgaande weken en het Halloween thema van deze dag hebben de dertien strijders van de veteranen van Alliance ’22 de tegenstanders van Bloemendaal met “eng” goed voetbal alle hoeken van het veld laten zien. Het was een schouwspel overeenkomstig de vertoning van PSV in de wedstrijd tegen Feijenoord van een week eerder. Zelfs het resultaat was vrijwel eender. Na 90 minuten sprankelend voetbal op een druilerige, licht regenachtige zodag stond een zeer zonnige 1-10 op het scorebord.

Het doet mij zeer veel verdriet en pijn dit stuk te moeten schrijven over een wedstrijd waarbij ik zelf niet aanwezig kon zijn. De status van grootgrondbezitter noopt mij van tijd tot tijd gedurende het voetbalseizoen af te dalen in de geografische kelder van Europa – Wallonië. Daar weer in de gedachte van de generaliserende medemens uitsluitend pedoseksuelen plegen te resideren. Een mij niet geheel verklaarbare vlaag van verstandsverbijstering heeft mij enige jaren geleden doen besluiten een optrek toe te voegen aan mijn vastgoedimperium in deze stinkende naar zware shag en juinen riekende oksel van Noordwest Europa . Bij nader inzien een niet al te wijze beslissing gezien de voortreffelijke manier waarop mijn teamgenoten mij ieder keer weer tijdens mijn afwezigheid met mijn (gebrek aan) fysieke, psychische en technische voetbalvaardigheden confronteren door prestaties op de mat te leggen welke dronken zijn van spelplezier en zonder uitzondering klinkend van resultaat. Het doet mij zeer veel pijn dit stuk te moeten schrijven omdat ik me ineens begin te realiseren dat het lek dichterbij is dan ik durfde vermoeden. Het doet mij zeer veel verdriet geconfronteerd te worden met de kwetsbaarheid van mijn journalistieke dwalingen.

Mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Er rest mij geen andere mogelijkheid dan mijn gigantische lichaam en ego in het stof te moeten werpen, aan de voeten van de spitsen welke ik op schandalige manier geschoffeerd heb in mijn, bij nader inzien, spitsonterende schrijven van 13 oktober jongstleden. Ik kan niet anders dan ten overstaan van het gehele ledenbestand van Alliance ’22, alle gastlezers, de van horen-zeggers en de NVJ mijn nederige excuses aan te bieden aan Bas, Gerard en Jeroen. Ik mag van onbeschrijflijk geluk spreken dat Bastiaan tegen BVC Bloemendaal verstek moest laten gaan. Dieper moeten gaan dan nu reeds het geval is zou betekend hebben dat ik de diepte van de gemiddelde Westerveld bewoner ruim zou hebben overtroffen. Bas 2 doelpunten, Gerard 4 doelpunten en Jeroen 4 doelpunten. Het spijt me. I am sorry. Es tut mir leid. Je suis désolé. Lo siento. Sinto muito. Mi dispiace. Üzgünüm. Przykro mi. Jeg ed ker af. Jag är ledsen. Olen pahoillani. Ik BEN wellicht het lek!

PlagiArie