Na een serie kunststukjes trad de D2 vandaag aan tegen het niet al te hoog gesitueerde Bloemendaal. Overschatting ligt dan op de loer. Niettemin leek het aanvankelijk soepel te gaan. Onder leiding van vooral Thomas werd er weer lekker getikt en er ontstonden kansen voor Robbie en Tim, die echter wat zachtjes inschoten. Achterin hadden we het aardig onder controle, zeker ook door de uiterst attent keepende Bastiaan, die alles wat ie te doen kreeg met verve aanpakte.

Net nadat Robbie na een fraaie solo de 1-0 had gescoord viel Steven met een rugblessure uit; hij verstapte en verdraaide zich. In ieder geval was het einde verhaal voor hem. Gelukkig nam alleskunner Marijn zijn plek over opzij gesteund van de vandaag buitengewoon dynamische Youri, die 100% van zijn duels won. Gaandeweg werd dat laatste ook belangrijker, want onze vedetten (topscorer Jan Joris voorop) bleken in de tweede helft een gezamenlijke baaldag op te nemen. Het leek erop dat Martin de mannen na de training mee had genomen, het Haarlemse nachtleven in. En de Bloemendalers roken de kansen. Ze bleven knokken, al waren ook zij nauwelijks op een fatsoenlijke aanval te betrappen. Koppies bij ons naar beneden, ineens wilden veel spelers wisselen, maar ja, Mick was ziek en Steven geblesseerd. Doorbijten dus! Onze roodharige crew achterin (de mannen die nooit versagen) zette de tanden op elkaar en op het tandvlees bereikten we de finish.

En die goede zaken, dan? Concurrent JAU D2 is door onze tegenstander van volgende week, Hoofddorp, verslagen.