Bruisend en opgewonden stonden de mannen klaar. Met een nieuw team de wei in voor een officiële bekermatch, tegen onze vrienden van DSS. Dat ‘nieuwe’ leidde in de eerste 10 minuten af en toe tot rommeligheid en balverlies, je kon zien dat DSS al wel vaker in deze samenstelling had gespeeld.

Uit een corner nam DSS de leiding. Totaal niet onder de indruk namen de mannen gaandeweg de wedstrijd in handen. Achterin wonnen Wesley en Joel alle duels en als er al een brutale DSS’er doorheen sneed vloog Nils met alles wat ie had het doel uit.

Daarvoor raakte Marijn op het middenveld steeds beter in zijn element en aanvoerder Jesse verdeelde en heerste. Mattijs en Bas schakelden tussen middenveld en aanval; beide spelers mogen graag een mannetje uitspelen, maar ze zijn ook in staat de razende roelanden voorin te bedienen. Een keer of vijf ging het net naast of greep hun prima keeper in.

Onze topscorer van vorig jaar, Robbie, werkte hard en was constant dreigend, maar hij had deze ochtend geen geluk en scherpte in de afronding. Net voor rust maakte stormram Youri een van de lelijkste doelpunten ook, maar we gingen wel met 1-1 de rust in.

In de 2e helft raakten de DSS’ers (geen wissels) steeds vermoeider. Ze kwamen nog wel door een ‘lucky’ goal op voorsprong, maar wederom maakte Youri met goed doorzetten een uiterst lelijke gelijkmaker. Even later dribbelde Bas door het midden, schoof net op tijd naar Jesse die met een ziedend schot liet zien dat de E1 ook mooie goals kan maken.

Direct daarop een fijne dieptepass van Wes op Youri, die onzelfzuchtig Mattijs voor leeg goal zette. Even later maakte Mattijs er zelfs nog 5-2 van. Wat meer rust in het afwerken en wat minder speelsheid (“de bal achter het standbeen” werd ineens weer uit de kast gehaald) had in de laatste tien minuten zelfs nog tot veel meer goals kunnen leiden, maar als 1e optreden was dit zeer veelbelovend. Achterin staat het nu al als een huis en middenveld en aanval lieten af en toe al prima, snelle combinaties zien.