Het was een prachtige zonnige dag bij Zwanenburg. In de eerste minuut zagen de fans (schrijver dezes was wat later) een mooie actie van Mischa die volgens betrouwbare bron achter de lijn eindigde. Hiermee was de toon gezet: Alliance viel aan, het was mooi weer en de scheidsrechter was partijdig. De hele eerste helft werd er lekker aangevallen, Gijs domineerde op het middenveld en schoot een keer net over, Floris keepte bekwaam en was over het hele veld te horen en vader en zoon Helmink hadden regelmatig discussies over het aansluiten der verdediging. Cas liet zich hierdoor overigens niet afleiden en speelde, net als de andere mannen achterin, een puike partij. Zwanenburg had echter één heel goede voetballer. Die stond voorin en hij bleek de hele wedstrijd een handenbindertje. Tijdens de eerste tegenaanval na 20 minuten sprintte hij iedereen eruit, worstelde zich langs Floris en de 1-0 was een feit. Slordig uitverdedigen zorgde even later voor de zeer onverdiende 1-0. Intussen bleef de scheidsrechter onverstoorbaar Zwanenburg bevoordelen. Corners werden spaarzaam gegeven. Onze vlagger vlagde zich suf maar werd straal genegeerd. De scheids was overigens wel consequent, want ook toen de Zwanenburg-grensrechter ons een corner wilde geven gaf hij een achterbal.

Ook de tweede helft bevonden we ons de gehele tijd op hun helft. Tijmen, Marnix en Rick kwamen er echter steeds net niet door en ook Dirk en Sem kwamen steeds net niet tot een gericht schot. Tot onze stomme verbazing kregen we diep in de tweede helft een penalty toen Gijs door de lucht vloog. Helaas stopte de keeper de pingel van Gijs. Vlak voor tijd ging Mischa aan het soleren, twee man voorbij, drie, vier, hij werd neergehaald, maar Rick lette goed op en maaide het oververdiende doelpunt binnen. De scheidsrechter floot. Alle supporters baalden, want was is het flauw om dan een penalty te geven in plaats van gewoon het doelpunt te tellen. Maar de scheidsrechter verbaasde ons weer: hij gaf Zwanenburg een vrije trap. Wij waren nog niet van onze verbijstering bekomen toen er ineens een gegil opklonk. Kick had in een duel een duw in de rug gekregen en was ongelukkig terecht gekomen en brak zijn arm. Dat zag er heel vervelend uit, hij klemde na de eerste schrik dapper de kaken op elkaar en verdween in een ambulance. Kick, heel veel beterschap! We hopen je gauw weer terug te zien. Arny vond het toen terecht mooi geweest en nam de mannen mee naar de kleedkamer. Een droevig einde van zo’n veelbelovende middag. Maar als de mannen zo blijven spelen komen de resultaten vanzelf.