Bij Alliance lopen heel wat vrijwilligers rond die ervoor zorgen dat ieder weekend de wedstrijden goed verlopen. Eén van hen is Ruben (14). Hij speelt zelf in JO 15-2, is keeper van het team én fluit inmiddels regelmatig wedstrijden bij de jongste jeugd. Wij spraken hem over hoe dat allemaal begon.
“In het begin vond ik het spannend, maar je went er snel aan”
Ruben voetbalt al bij Alliance sinds de mini’s. “Mijn zusje speelt in MO 13-2 en haar team had af en toe iemand nodig om te fluiten,” vertelt hij. “Toen dacht ik: ik probeer het gewoon een keer. Ik keek altijd veel voetbal, dus ik wist de regels wel een beetje.”
Zijn eerste wedstrijd floot hij meteen bij het team van zijn zusje. “Ik vond het best spannend. Ik had een fluitje en kaarten, maar ik wist eigenlijk niet precies wat ik ermee moest doen, haha. Ik heb die kaarten toen ook niet gebruikt. Maar als je een paar keer fluit, wordt het vanzelf makkelijker. Je gaat beter aanvoelen wanneer je moet fluiten en wanneer niet.”
Van doorweekt veld tot penaltystress
Tijdens wedstrijden maak je soms gekke dingen mee. Ruben herinnert zich vooral een regenachtig toernooi: “Alles was kletsnat, mijn kleren waren zwaar en de bal bleef steeds in het water steken. De wedstrijd ging alle kanten op, het was echt een chaos, maar ook wel grappig.”
Ook penalty’s kunnen spannend zijn. “Ik moest een keer een penalty geven bij een wedstrijd tussen Alliance en Geel-Wit voor Alliance. Dan voel je gewoon dat iedereen extra oplet. Maar dan moet je gewoon rustig blijven en goed kijken. Dat lukt steeds beter.”
“Ik snap nu beter hoe lastig het soms is”
Ruben merkt dat het fluiten hem ook helpt als hij zelf keept. “Ik roep nu minder snel naar de scheids als ik het ergens niet mee eens ben. Je snapt gewoon beter hoe moeilijk sommige beslissingen zijn. Iedereen roept wat vanaf de kant, maar het is echt niet altijd makkelijk.”
Waarom fluiten juist leuk is
Veel jongeren vinden fluiten spannend, maar Ruben ziet vooral de leuke kant. “Je krijgt een echt scheidsrechterspak, een fluitje en kaarten en het voelt best serieus. En je kunt al jong beginnen. Ik begon toen ik zelf in Onder 14 zat met fluiten bij Onder 11 en Onder 12. Coaches vinden het vooral leuk dat je het probeert en er plezier in hebt.”
“Laat ook jongeren zien dat ze kunnen fluiten”
Als Ruben één dag de baas van Alliance was, weet hij wel iets wat hij zou veranderen. “Ik zou meer posters en dingen ophangen voor jonge scheidsrechters. Nu zie je vooral dingen voor ouders die moeten fluiten. Het zou leuk zijn als kinderen ook zien dat ze het kunnen doen.”
Zijn scheidsrechterheld
Ruben heeft ook een favoriet. “Collina, die kale Italiaanse scheidsrechter van vroeger. Die was echt streng. Als spelers tegen hem ingingen, keek hij ze gewoon aan en dan waren ze stil. Dat vond ik wel cool.”
Ruben’s tip voor andere jongeren
Wat zou Ruben zeggen tegen anderen die twijfelen of ze ook willen fluiten? “Gewoon doen. Je leert er veel van en je staat midden in het spel. En als je iets niet weet, kun je altijd hulp vragen bij het wedstrijdsecretariaat. Ze helpen je echt goed.”
Wil jij, net als Ruben, scheidsrechter worden bij Alliance?
Meld je aan bij de scheidsrechterscommissie scheidsrechters-cie@alliance22.nl of praat met je trainer of coach.
We kunnen jonge fluiters altijd goed gebruiken!
