Eindelijk een lekker zonnetje en al moesten we het zien te rooien zonder Uz, Luna en Hannelore, wij wisten dat we zouden scoren. En om ook eens wat minder tegengoals te krijgen hadden we Esther binnen-gehengeld. Dat was wel en niet een succes. WEL, omdat Esther een fantastische, vrijwel foutloze wedstrijd speelde en Niet omdat we toch wel wat tegengoals kregen.

Met Koninkie op keep voelde de verdediging zich safe. De eerste 25 minuten speelden wij beter dan koploper Purmerend, rustige opbouw, Eef en Esther soepel als vanouds en Rosalie en aanvoerder Luca heel sterk op de backposities. De volijverige Luca H schermde met Sterre en Zhitao de achterste vier af en Jess steunde de aanvallers. Heel terecht namen wij na 10 minuten de leiding. Jessica bereikte Noa, er volgde een fraaie dubbele een-twee en Noa schoot beheerst binnen. Er waren nog meer kansen, maar (dubieus) buitenspel en een beetje pech zorgden ervoor dat wij voor rust niet meer scoorden en Purmerend met twee snelle aanvallen wel (ze waren heel effectief en efficiënt).

Na rust gingen wij op dezelfde wijze verder. Nu met Rosalie op goal en Imke op rechtsback. Met het dynamische duo Jessica en Koninkie centraal, kwamen we gevaarlijk door. De doelpunten kwamen echter pas toen Roaya wilde laten zien dat ze weer fit was. Eerst kwam een voorzet van haar via een verdedigster voor de voeten van Zhitao, die voor de tweede week op rij scoorde. De 2-3 vloeide voort uit een schitterende dieptepass op onze razendsnelle Noa, die weer beheerst langs de keeper schoof. Maar Purmerend gaf ook niet op en van dichtbij – na weer zo’n snelle aanval over de flanken – scoorde hun linksbuiten de 3-3. Iedereen beet op de tanden, de laatste 10 minuten braken aan en over rechts kwamen we met Dani en Roaya een paar keer gevaarlijk door. 3-4: weer een voorsprong na een gekke solo van Roaya en een wippertje op de lat. Sterre was alert op de rebound. Daarna een vrije trap van Purmerend van de zijkant (denk aan Lasse Schöne of Pierre van Hooijdonk): een daverende dreun onder de lat. 4-4 met nog vijf minuten te gaan. De wedstrijd bleef op-en-neer golven, Koninkie kopte door op Noa, die de bal vrijmaakte en snoeihard van buiten de 16 raak schoot. Nu – met nog twee minuten te gaan – moest de buit wel binnen zijn. Helaas, balverlies in de opbouw werd ons fataal en ook hun laatste goal sloeg van buiten het strafschopgebied als een granaat in boven de werkelijk uitstekend keepende Roos. Eindstand: 5-5.

Wel jammer, uiteindelijk, maar een fantastische thriller van een wedstrijd.