De eerste twintig minuten evenaarden wij het Nederlands elftal. Dames of heren vraagt u? Maakt
niet uit.

Prima combinaties, concentratie, goed druk zetten en vooral over de linkerflank gingen we
als de brandweer, aangejaagd door onze geweldige ausputzer Eef en de strijdbare mid-mid Jess. Op
links wonnen captain Luca, Koning (noa) en Uzza alle duels en in het centrum was Hannah als
aanspeelpunt onstuitbaar. Heel terecht was zij degene die met een schot van buiten de 16 de score
opende. Daarna een paar flitsende schoten van Uz, gevaarlijke corners van Hannah, Noa net
voorlangs, het wachten was op de 0-2. Helaas raakte Hannah toen geblesseerd en moesten we van
alles omzetten. Maar dubbel helaas, net voor rust was een van de snelle voorwaartsen van
Buitenveldert iedereen, ook keeper Dani, te snel af en we gingen met 1-1 rusten.
In de tweede helft had Buitenveldert meer felheid en conditie. We verloren de slag op het
middenveld, waar Jessica steeds vaker moest vaststellen, dat ze de bal niet kwijt kon. Onze defensie,
nu met Eef op goal, had het zwaar. Onze arme backs, Rosalie en Imke liepen zich het snot voor ogen,
maar hun buitenspelers waren onvermoeibaar. Na een kwartier stonden we 3-1 achter. In het
centrum bleek nieuwe aanwinst Annelore overigens een echte versterking (sterk in de duels en met
overzicht) en captain Luca deed af en toe op haar geheel eigen wijze de deur dicht. De rechterflank
met de hard werkende Luca en Roaya, had het zwaar al kwam de laatste een paar keer aardig door.
Alleen de voorzet ontbrak. Nou was er op een gegeven moment voor het vijandelijke goal ook niet
veel meer te beleven, want Uz en Hannah waren definitief buiten gevecht en Noa was ziekjes. Dus
kwam er voorin erg veel neer op de arme Koning, die bleef strijden tot het eind (zij is een combinatie
van anna en Lune, hoorde ik achter mij. Dan weten de insiders genoeg…).
Enfin, twee nederlagen op rij. Wel veelbelovend spel, nu nog iets meer strijd. Zaterdag aanstaande
gaan we zeker het tij keren.