MO17-1: dapper in Arnhem, met zijn tienen!
De voortekenen waren al niet goed. Vrijdagavond meldde Pien zich ziek af en zaterdag bleek onze keep Belle te ziek om te spelen. Toen hadden we er ineens nog maar 11 en probeer maar eens om 8 uur ’s ochtends vrijwilligers te vinden om mee te reizen naar Arnhem….
Want daar stond de nummer twee van de eredivisie Oost op ons te wachten, ’s ochtends om 11 uur. En na tien minuten waarin wij duidelijk sterker waren kreeg Noa bij de middellijn een duw in haar rug, haar knie stond vast, ze viel en (zo bleek in het ziekenhuis) knie uit de kom – en meteen weer d’r in. Do not try this at home!! Te vrezen valt dat we Noa een aardig tijdje gaan missen….
Daarna moesten we nog 70 minuten met 10 meiden tegen een volledig thuisteam met 4 wissels. Er was weinig te merken van het ondertal, want onder leiding van de dynamische Anna en de weer imponerende Jessica kwamen we regelmatig voor hun doel. Daar ontbrak echter de schotkracht, want zo langzamerhand zijn bijna al onze aanvallers geblesseerd (of ze staan op goal…). Uit een snelle counter wist Eldenia vervolgens 1x Amber te passeren. Verder hielden Eef en Esther het centrum goed gesloten, al raakte Eef wat dizzy van een harde bal op haar achterhoofd. Het zat ons totaal niet mee, op geen enkel gebied.
Na de pauze nam Eef de keepershandschoenen over van Amber, ging Luca op de plek van Eef centraal en Imke linksback (wat ze goed deed). En de meiden waren strijdbaar en speelden goed! Geen sprake van hangende koppies, wat een tijgers! Luca wist Lune uit een vrije trap in het penaltygebied te bereiken, die nam goed aan en maakte beheerst de gelijkmaker. Uit een prachtcorner van Amber kopte Esther rakelings over. Meteen daarna scoorde Eldenia wat gelukkig de 2-1, want hoewel Hannelore en Sterre zich suf draafden vielen er natuurlijk wel gaten. Het werd ook 3-1 door een snelle aanval door het midden en de 4-1 wat heel knap ingeschoten. Ondertussen kregen wij net zoveel kansen, maar ze gingen er niet in. Lune zette Amber vrij voor de keeper, maar de bal ging net naast. Toch was het fraaie slotaccoord voor ons: de mooiste goal van de wedstrijd en een eerbetoon aan die meiden, die tot op het laatst bleven knokken met zijn tienen. Een vrije trap van Luca viel prachtig op de penalty-stip waar Anna duikend inkopte (voor de ouderen: Bep Bakhuijs!).
Trots op jullie!!!
Erwin
Want daar stond de nummer twee van de eredivisie Oost op ons te wachten, ’s ochtends om 11 uur. En na tien minuten waarin wij duidelijk sterker waren kreeg Noa bij de middellijn een duw in haar rug, haar knie stond vast, ze viel en (zo bleek in het ziekenhuis) knie uit de kom – en meteen weer d’r in. Do not try this at home!! Te vrezen valt dat we Noa een aardig tijdje gaan missen….
Daarna moesten we nog 70 minuten met 10 meiden tegen een volledig thuisteam met 4 wissels. Er was weinig te merken van het ondertal, want onder leiding van de dynamische Anna en de weer imponerende Jessica kwamen we regelmatig voor hun doel. Daar ontbrak echter de schotkracht, want zo langzamerhand zijn bijna al onze aanvallers geblesseerd (of ze staan op goal…). Uit een snelle counter wist Eldenia vervolgens 1x Amber te passeren. Verder hielden Eef en Esther het centrum goed gesloten, al raakte Eef wat dizzy van een harde bal op haar achterhoofd. Het zat ons totaal niet mee, op geen enkel gebied.
Na de pauze nam Eef de keepershandschoenen over van Amber, ging Luca op de plek van Eef centraal en Imke linksback (wat ze goed deed). En de meiden waren strijdbaar en speelden goed! Geen sprake van hangende koppies, wat een tijgers! Luca wist Lune uit een vrije trap in het penaltygebied te bereiken, die nam goed aan en maakte beheerst de gelijkmaker. Uit een prachtcorner van Amber kopte Esther rakelings over. Meteen daarna scoorde Eldenia wat gelukkig de 2-1, want hoewel Hannelore en Sterre zich suf draafden vielen er natuurlijk wel gaten. Het werd ook 3-1 door een snelle aanval door het midden en de 4-1 wat heel knap ingeschoten. Ondertussen kregen wij net zoveel kansen, maar ze gingen er niet in. Lune zette Amber vrij voor de keeper, maar de bal ging net naast. Toch was het fraaie slotaccoord voor ons: de mooiste goal van de wedstrijd en een eerbetoon aan die meiden, die tot op het laatst bleven knokken met zijn tienen. Een vrije trap van Luca viel prachtig op de penalty-stip waar Anna duikend inkopte (voor de ouderen: Bep Bakhuijs!).
Trots op jullie!!!
Erwin
