Twee zeges voor MO17-1

Veel mensen hebben afgelopen zomer een roze gekleurde kijk op vrouwenvoetbal gekregen. Zoooo sportief, aanvallend en een heel andere sfeer. Wie in dat zelfde toernooi de wedstrijd Frankrijk-Engeland had al een genuanceerder beeld gekregen: zelden zo’n onsportief tijdrekken gezien als van Engeland. En wie regelmatig wedstrijden van MO17-1 ziet maakt zich ook geen illusies meer over een hogere vorm van sportiviteit. Het is net zo duwen en trekken en schoppen als bij de heren.

Dat bleek weer in Koog a/d Zaan waar we tegen de nummer drie van de hoofdklasse aantraden. Veel wind daar bij KFC; we misten Sterre en Rubie, Carmen uit de MO15-1 viel goed in. Onze meiden namen het initiatief en creërden weer veel kansen, al snel knalde Amber de 0-1 binnen van buiten de 16. Vooral de rechterflank met Lune, Hannelore en Jessica draaide fantastisch. Mid-mid Anna en laatste vrouw Eef, zorgden voor een goede opbouw en er kwamen steeds meer kansen. Esther scoorde uit een van de vele corners en de 0-3 kwam van de voet van Lize, na een geniale solo van Amber langs drie verdedigers. In de tweede helft had iemand “de kraan open laten staan” (hadden we kunnen verwachten in de woonplaats van Hendrik Haan…) en we werden natter en somberder. Voor het eerst in mijn leven als coach hoorde ik uit de dugout achter mij nmeiden mompelen dat ze “niet perse meer het veld in wilden…….”. En wat misten we weer een hoop kansen. Mooiste aanvallen: een schitterende voorzet van Amber en een kopbal van Anna, net naast en een voorzet van Uzza op Lize, waarna de bal wonderlijk op de paal terecht kwam. 

Veel leuker was de wedstrijd voor de Europa League tegen JVC Cuijk. Zij staan eerste in een van de zuidelijke hoofdklassen en dat was te merken ook. Snelle spitsen, balvaardig middenveld en pittige verdedigers. Er ontspon zich een leuke wedstrijd waren wel fel geduelleerd werd, maar vooral ook goed en snel gevoetbald. Leuk ook voor Belle, die in Koog a/d Zaan alleen in de laatste vijf minuten wat corners op zich af zag komen. Ze moest in deze wedstrijd, vooral in het laatste kwartier, heel vaak spectaculaire reddingen maken. En dat deed ze ook. Niet voor het eerst en zeker niet voor het laatste trad Hannah aan als ausputzer en ze deed dat uitstekend. Geassisteerd door Pien en Esther in het midden en backs Jessica en Luca hield ze lang de tegenpartij weg voor ons doel. En uiteindelijk lijkt het er op dat Rubie na haar ongelukkige blessure-start van dit seizoen op stoom begint te komen. Uit een snelle aanval via Anna en Lize scoorde zij de verdiende 1-0. Daarna zagen we het bekende patroon van de laatste weken: de ene na de andere aanval werd op het nippertje niet succesvol afgerond. En JVC deed gevaarlijk mee: eerst schoot hun rechtsbuiten nog naast, maar tien minuten voor rust knalde ze hard raak. Toch gingen wij met een voorsprong rusten, want Rubie gaf een geniaal passje achter de verdediging (was opzet! Geen schot!) en Amber tikte fraai binnen. Daarna werd Amber neergelegd, maar hun keeper stopte Eef’s penalty.

Na de thee begonnen we erg sterk met geweldige combinaties op het middenveld, waar Anna, Eef en Lune volop tikten, Hannelore onophoudelijk diep ging en wij alweer veel kansen misten. Uiteindelijk hadden we voor de 3-1 de hulp van hun keeper nodig. Zij schoot niet goed uit, Rubie was er als de kippen bij en via de lat kwam de bal terug het veld in. Waar Amber dankbaar de rebound verzilverde. Daarna zakten we wat weg en drukte JVC ons terug. Een schitterend schot van randje ‘16’ vloog in de kruising, het was billen-knijpen bij een paar corners, maar uiteindelijk droegen we de verdiende zege over de finish.

Volgend weekend weer een ‘’dubbel’ programma. Zaterdag uit bij Buitenveldert en zondagmiddag tegen Excelsior thuis om 14 uur (jawel, die uit de eredivisie).