Winterkampioen!
Een ding was duidelijk vooraf in de wedstrijd tegen KFC: een gelijkspel was genoeg om Alliance MO19 tot 'winterkampioen' te noemen. Maar als je ongeslagen bent, dan wil je natuurlijk ook de laatste wedstrijd voor de winterstop winnen, een 'laf' gelijk spelletje is dan je eer te na. KFC was overigens geen tegenstander om te onderschatten. Thuis hadden we maar met 2-0 gewonnen, en KFC is een nogal stevige ploeg, fysiek sterk in de duels. Ook het weglopen van de KFC-grensrechter bij onze 2-0 lag nog vers in het geheugen: zou de scheidsrechter wel helemaal neutraal zijn, een penalty is zo gegeven, zo merkte leidster Judit vooraf met enige bezorgdheid op...Met Bo en Julia de W. geblesseerd (ze waren er vandaag weer bij, top meiden!) had Judit Uzza opgeroepen uit de MC, een goede keuze, zo zou later blijken.
Vijf minuten na de aftrap krijgen we de eerste hoekschop, maar die wordt weggewerkt door KFC en wel zo ver de struiken in, dat het lang zoeken naar de bal is. In de 13e minuut van de wedstrijd is er een mooie aanval die begint bij Nina, die paast naar Ilse die weer kaatst met Jippe...het schot van Tosca gaat rakelings langs. De 1-0 hangt beslist in de lucht. En in de 17e minuut na een goede onderschepping van Nina, belandt de bal bij Tosca die een prima voorzet geeft op Ilse, die vervolgens de bal prachtig in de rechterbovenhoek schiet. Lekker 1-0 voor! Maar niet lang daarna volgt een uitbraak van de snelle nr. 11 van KFC en ondanks de goede ingreep van Emma belandt de bal toch weer bij die nr. 11 die de bal langs Amber krijgt. 1-1, ai, dat is toch een gevoelige tik, zou je denken. Maar niets is minder waar, want de veerkracht van dit Alliance meidenteam is groot. Binnen 1 minuut volgt een razendsnelle uitbraak via Ilse op Tosca die de bal snoeihard inschiet. 2-1, kijk daar krijgt KFC ineens de deksel op de neus. En van partijdigheid door de scheids blijkt ook geen sprake te zijn, want ondanks het feit dat de grensrechter druk zit te vlaggen dat de bal achter was, geeft de scheids gewoon een hoekschop. En deze grensrechter is wel zo sportief om de vlag er niet bij neer te gooien. Dat zou onze vlaggenist Reinier ook nooit doen, nou ja, daar is hij ook gewoon te goed voor, bijna foutloos, en een goede scheids heeft dat snel in de smiezen. Dan volgt een soort rondje kunstzinnig ballen, eerst maakt Jessie een heel aparte beweging met de bal - ze moet er zelf om lachen - en vervolgens lijkt Ilse ineens een soort rugbygoal in het vizier te hebben, zo hoog schiet ze de bal over het doell...maar da's ook niet zo gek hoor met die vreselijk laaghangend zon.
In de pauze kon het publiek Max Verstappen op tv kijken in de bijna verduisterde kantine, en even ontsnappen aan de nogal weeïge chocoladegeur die over het veld hing - t'is per slot van rekening de streek van de chocoladefabrieken, maar van die geur word je niet enthousiast...
In de rust hadden de coaches Michiel en Louis de meiden weliswaar weer op scherp gezet, maar KFC zette er meteen goed druk op en keepster Amber moest een paar keer reddingswerk verrichten en dat doet ze heel goed, juist in wedstrijden waar je niet zoveel te doen hebt, is het belangrijk dat de keepster gefocused blijft, zodat je niet zomaar een tegendoelpunt krijgt waardoor een tegenstander weer terug in de wedstrijd kan komen. Dan in de 54e minuut komt de bal via Tosca bij Jippe, die schiet, op de paal, maar komt terug, en ze schiet nog een keer, ditmaal raak, hoera 3-1, het winterkampioenschap is in zicht. En deze 3-1 brak de weerstand van KFC, en de ene aanvalsgolf na de andere volgt op het KFC-goal. Ook de gastspeelster Uzza draagt een steentje bij en maakt de mooi 4-1. Toch kun je nooit verslappen, want ineens uit het niets krijgt de KFC spits een 100% kans op de 2-4, maar tot stomme verbazing van iedereen schiet ze naast. Tja, keepster Amber moet een Engeltje in de buurt hebben staan. Toch doet deze kans KFC wat hoop geven, want niet veel later volgt een snoeihard schot uit de tweede lijn. Er volgen wat wissel, want Nina valt uit met weer een enkelblessure (het lijkt nu redelijk te gaan) en Emma gaat eruit, waarbij Julia S. laatste vrouw wordt. En dan vlak voor tijd speelt Julia de bal naar Tosca, een van onze superspitsen, die de bal werkelijk snoeihard en onhoudbaar voor de keepster inschiet: wow 5-1, wat een uitslag en wat een mooi winterkampioenschap, want met 27 punten zijn we onbereikbaar geworden voor de nr. 2 Volendam. Dikverdiend hoor meiden want allemaal superhard gewerkt vandaag.
Op 11 december moeten de meiden thuis nog de bekerwedstrijd uitspelen en dan willen we dit nog met zijn allen even lekker vieren. En dan na de winterstop in een sterkere poule met veel spannende wedstrijden in het verschiet. Niet vergeten aan Sinterklaas lekker Midalgan te vragen voor koude benen in de wintertijd!
Roger
Vijf minuten na de aftrap krijgen we de eerste hoekschop, maar die wordt weggewerkt door KFC en wel zo ver de struiken in, dat het lang zoeken naar de bal is. In de 13e minuut van de wedstrijd is er een mooie aanval die begint bij Nina, die paast naar Ilse die weer kaatst met Jippe...het schot van Tosca gaat rakelings langs. De 1-0 hangt beslist in de lucht. En in de 17e minuut na een goede onderschepping van Nina, belandt de bal bij Tosca die een prima voorzet geeft op Ilse, die vervolgens de bal prachtig in de rechterbovenhoek schiet. Lekker 1-0 voor! Maar niet lang daarna volgt een uitbraak van de snelle nr. 11 van KFC en ondanks de goede ingreep van Emma belandt de bal toch weer bij die nr. 11 die de bal langs Amber krijgt. 1-1, ai, dat is toch een gevoelige tik, zou je denken. Maar niets is minder waar, want de veerkracht van dit Alliance meidenteam is groot. Binnen 1 minuut volgt een razendsnelle uitbraak via Ilse op Tosca die de bal snoeihard inschiet. 2-1, kijk daar krijgt KFC ineens de deksel op de neus. En van partijdigheid door de scheids blijkt ook geen sprake te zijn, want ondanks het feit dat de grensrechter druk zit te vlaggen dat de bal achter was, geeft de scheids gewoon een hoekschop. En deze grensrechter is wel zo sportief om de vlag er niet bij neer te gooien. Dat zou onze vlaggenist Reinier ook nooit doen, nou ja, daar is hij ook gewoon te goed voor, bijna foutloos, en een goede scheids heeft dat snel in de smiezen. Dan volgt een soort rondje kunstzinnig ballen, eerst maakt Jessie een heel aparte beweging met de bal - ze moet er zelf om lachen - en vervolgens lijkt Ilse ineens een soort rugbygoal in het vizier te hebben, zo hoog schiet ze de bal over het doell...maar da's ook niet zo gek hoor met die vreselijk laaghangend zon.
In de pauze kon het publiek Max Verstappen op tv kijken in de bijna verduisterde kantine, en even ontsnappen aan de nogal weeïge chocoladegeur die over het veld hing - t'is per slot van rekening de streek van de chocoladefabrieken, maar van die geur word je niet enthousiast...
In de rust hadden de coaches Michiel en Louis de meiden weliswaar weer op scherp gezet, maar KFC zette er meteen goed druk op en keepster Amber moest een paar keer reddingswerk verrichten en dat doet ze heel goed, juist in wedstrijden waar je niet zoveel te doen hebt, is het belangrijk dat de keepster gefocused blijft, zodat je niet zomaar een tegendoelpunt krijgt waardoor een tegenstander weer terug in de wedstrijd kan komen. Dan in de 54e minuut komt de bal via Tosca bij Jippe, die schiet, op de paal, maar komt terug, en ze schiet nog een keer, ditmaal raak, hoera 3-1, het winterkampioenschap is in zicht. En deze 3-1 brak de weerstand van KFC, en de ene aanvalsgolf na de andere volgt op het KFC-goal. Ook de gastspeelster Uzza draagt een steentje bij en maakt de mooi 4-1. Toch kun je nooit verslappen, want ineens uit het niets krijgt de KFC spits een 100% kans op de 2-4, maar tot stomme verbazing van iedereen schiet ze naast. Tja, keepster Amber moet een Engeltje in de buurt hebben staan. Toch doet deze kans KFC wat hoop geven, want niet veel later volgt een snoeihard schot uit de tweede lijn. Er volgen wat wissel, want Nina valt uit met weer een enkelblessure (het lijkt nu redelijk te gaan) en Emma gaat eruit, waarbij Julia S. laatste vrouw wordt. En dan vlak voor tijd speelt Julia de bal naar Tosca, een van onze superspitsen, die de bal werkelijk snoeihard en onhoudbaar voor de keepster inschiet: wow 5-1, wat een uitslag en wat een mooi winterkampioenschap, want met 27 punten zijn we onbereikbaar geworden voor de nr. 2 Volendam. Dikverdiend hoor meiden want allemaal superhard gewerkt vandaag.
Op 11 december moeten de meiden thuis nog de bekerwedstrijd uitspelen en dan willen we dit nog met zijn allen even lekker vieren. En dan na de winterstop in een sterkere poule met veel spannende wedstrijden in het verschiet. Niet vergeten aan Sinterklaas lekker Midalgan te vragen voor koude benen in de wintertijd!
Roger
