“We gaan Europa in!!”, zongen onze fans toen onze meiden in juni kampioen van Nederland werden in de MC-klasse. En verdomd als het niet waar is: op zondag 2 oktober startte de Topshelf Bene Girls Leaugue, waarin de sterkste teams van Nederland, een paar selectieteams/voetbalscholen en een Duits en Belgisch team: Borussia Mönchengladbach en Aa Gent. Ja, die kent u nog van TV.
De 1e wedstrijd was tegen ’t Gooi MO 17-2, spelend in de hoofdklasse (en bij meisjesvoetbal heb je niets wat hoger is dan Hoofdklasse). We speelden dus tegen een sterk team, van een vooraanstaande club in Nederland en ze waren ook ouder. Zijn onze meiden dan onder de indruk? Dacht het niet. Vooral onze verdediging, met de vandaag weerga- en foutloze Eef en de uitstekende keepster Isabelle, geeft weinig weg. Jessica, snel, fel en technisch goed; Uzza week-in-week-uit superieur en de bikkelende Pien en Esther vormen achterin een bijna ondoordringbare muur. Onze middenlinie had het vandaag zwaar tegen de fysiek sterke Gooise Vrouwen. Anna, Sterre, Zhitao en Hannelore moesten meerdere tandjes bijzetten om zich staande te houden en spits Hannah haakte helaas snel geblesseerd af. Ook voorin hadden onze Rubie, Luca en Lize het zwaar tegen de snelle, felle verdedigers en ze hadden ook nog een geweldige keepster. Er waren dus niet zoveel kansen, maar kort voor rust kwamen we bijna op 1-0 na een geweldige run van Rubie, die helaas de vrijstaande Lize over het hoofd zag.
Had ik al verteld dat het een beetje regende? De klimaatverandering sloeg onverbiddelijk toe en de ene tropische bui volgde op de andere. Al bij de aftrap was iedereen kletsnat. Dat was jammer, want zowel ’t Gooi als wij beschikken over technisch vaardige speelsters, maar vandaag kwam het ook erg op karakter aan. En op goed anticiperen op doorschietende ballen. De tweede helft kregen wij via de snelle en handige Lune iets meer kansen, ondanks dat ’t Gooi langzaam een veldoverwicht opbouwde. In de omschakeling wisten we echter een paar keer Lize te bereiken, die na rust tot grote hoogte steeg. Maar hun keeper ranselde alles uit haar doel. Tot zo’n tien minuten voor tijd een vrije trap voor de voeten van invaller spits Uzza terecht kwam, die fraai de keeper verschalkte: 1-0. Daarna nog kansen voor Lize en Uzza en het leek er op dat de buit binnen was. Tot echt in de laatste 30 seconden van de extra tijd ’t Gooi nog een corner kreeg. Missertje achterin, goede aanname van hun spits en die knalde hard en hoog de gelijkmaker binnen. Jammer, van die late tegentreffer, maar van dit soort wedstrijden worden we beter.
Daarvoor speelden we ons zaterdag in de competitie warm tegen een ander sterk meidenteam, van DSS. De op één na grootste club van Nederland – qua meisjesvoetbal – levert altijd erg sterke selectieteams af, maar onze meiden zijn momenteel zo goed in vorm dat het een vrij eenvoudige overwinning werd. De eerste helft ging redelijk gelijk op, maar wij hadden wel de beste kansen, waarvan Hannah er één koeltjes benutte. Daar ging uitstekend storen van captain Anna aan vooraf. Na rust was de voorspelling dat we door zouden drukken (dat was ook in de oefenwedstrijd twee weken terug gebeurd) en dat voltrok zich razendsnel. Een schitterend doelpunt van Lize (was bewust, geen voorzet!) zorgde voor de 0-2; daarna volgde een mooie combinatie tussen Lize en Hannah, waarna de laatste scoorde. En Hannah maakte haar hattrick compleet toen hun keeper niet geweldig uitschoot, Hannah controleerde de bal en liet de keeper zien hoe hard je een bal kunt raken: snoeihard de 0-4 onder de lat.