En zo waren de meiden van MA1 op deze redelijk zonnige zondagmiddag terechtgekomen in Purmerend. Wat weet ik ervan: veemarkt, kermis, polderland, dus waarschijnlijk ook poldermeiden als tegenstander. Dat laatste leek wel aardig te kloppen, want verschillende meiden van de tegenstander waren flink uit de kluiten gewassen. We waren bijna compleet, op Sam na, maar verschillende meiden onder wie Juwe, Nina en Bo zijn nog herstellende van een blessure, dus kunnen nog niet helemaal voluit. Vanzelfsprekend wilden ze niet ontbreken, en mooi dat ze erbij waren en meespeelden.
De wedstrijd begon eigenlijk met een wake up-call, want al na drie minuten stonden we via een droge knal van de 16m met 1-0 achter, hoewel keepster Noor de bal nog wel aanraakte. Het leek dus geen walk over te gaan worden, en de meiden moesten de mouwen van de nieuwe shirts meteen opstropen. En dat deden ze bijzonder goed. Lisette (met knot) had als opdracht gekregen de vaardige linksbuiten nr 7 (ook met knot) van Wervogels goed te bewaken, en dat deed ze voortreffelijk, want nr 7 werd volledig uit de wedstrijd gespeeld: ze had haar meerdere ‘Knot’ gevonden. En toen maakte Tosca, die linksbuiten speelde en tot die tijd nog wat onopvallende, na een schitterende splijtende pass van aanvoerster Nena, de gelijkmaker. Hoewel we nog wel wat kansen kregen, en Alliance al een licht veldoverwicht had, gingen we met 1-1 de rust in. Sabine, moeder van Tosca, die de eerste helft had gevlagd, kon de vlag overdragen aan Koen, die voor zijn zus Julia was meegereisd als supporter. Toen de rust voorbij was floot de op de (Italiaanse) topscheidsrechter Collino lijkende scheids (kaal met indringende ogen), af voor de tweede helft. En meteen zetten de meiden van Alliance de wedstrijd naar hun hand. En dit leverde maar liefst nog…6 doelpunten op, de een nog mooier dan de ander, een kopgoal door Tosca uit een voorzet van Jipke, een knetterhard afstandschot van Julia, een prima goal van spits Ilse, die prima speelde ondanks dat zij al een hele sportweek van het CIOS in de benen had. Tosca maakte na een geblokt schot van Ilse, de bal alsnog af en haar derde goal. En ja, in Nederland beschouwen dat als een heuse hattrick (3 goals in een wedstrijd door een speelster). Nena kon natuurlijk niet achterblijven en maakte ook haar goal, en erg leuk was dat vlak voor het einde Jesse de bal onderschepte en met een droge knal de uitslag op 7-1 bepaalde. De groenwitte voetbalsters van Wervogels bogen het hoofd en konden niet anders dan de zwartgroene voetbalsters bedanken voor de voetballes.Laten we de andere speelsters ook niet vergeten, want alle meiden speelde goed en voor elkaar. Met 16 goals voor en 2 tegen staan we denk ik fier op kop en daar gaan we dus nog lekker van genieten.




Het bijna voltallige MA-team                                         Julia speelde achter, maar knalde er ook een doelpunt in