Er stond een verbazend krachtige wind dwars over het veld. Dat veld was al niet geweldig voor onze prinsesjes en die harde wind droeg bij aan onze matigste vertoning tot nu toe. Onze eerste off-day van het seizoen. Want ADO’20 had natuurlijk ook last van de wind en toch wonnen zij in de 1e helft bijna alle duels. Door een wonderschot van Eef op de lat en de rebound van Anna kwamen we nog wel op 0-1, maar kort daarna verloren we weer drie duels op rij en rolde de gelijkmaker binnen.
Onze meiden tapten de 2e helft gelukkig uit een ander vaatje. Het spel bleef overwegend matig en krakend, maar de matte sfeer van voor rust was grotendeels verdwenen en af en toe flitste het even. Uiteindelijk kwamen we uit zo’n mooie D7M-aanval (steekbal Anna op Lize, die beheerst scoorde) op 1-2 en zo leken we de drie punten toch mee te nemen. De scheidsrechter dacht daar echter anders over en schoot de thuisclub te hulp. Vijf, zes curieuze beslissingen achter elkaar leverden evenzoveel vrije trappen op rond ons strafschopgebied. Ik denk dat we in 10 minuten meer van dit soort vrije trappen tegen kregen dan tot nu toe het hele seizoen! Zelfs de sportieve ADO’20-supporters keken ons gegeneerd aan. En uiteindelijk werd – ondanks een geweldige redding van Isabelle – uiteindelijk zo’n vrije trap van richting veranderd en scoorde ADO’20 kort voor tijd de gelijkmaker.
Jammer en onnodig, want als we in de 2e helft iets zorgvuldiger waren geweest in het benutten van onze kansen was het effect van zo’n scheidsrechter te verwaarlozen geweest en nu kostte het dure punten.