Boarding Cup-thriller: C1 verslaat EDO in finale
De C1 is fantastisch begonnen aan 2015. Op 2 januari veroverde onze mannen de Boarding Cup in een ongekend spannende finale. De wedstrijd tegen EDO werd pas in de verlenging van de penaltyreeks beslist.
De Boarding Cup – het prestigieuze zaalvoetbaltoernooi van Olympia Haarlem – is een evenement om ieder jaar weer naar uit te kijken. Het geeft kleur aan de grijze dagen tussen kerst en oud en nieuw. Dit jaar wisten maar liefst vier jeugdteams van Alliance (E1, D1, C1 en B1) de finale in hun leeftijdscategorie te bereiken. Niet eerder was de club zo succesvol in de voorrondes.
Voor de C1 begon de ‘road to the final’ 29 december, tegen Schoten (8-2), Olympia (2-0) en DSOV (7-1). Alliance voetbalde frank en vrij, combineerde soepel en scoorde vlot. Tegen Schoten stond na 14 seconden de 1-0 op het scorebord. En Olympia moest de eerste goal zelfs al in 12 seconden incasseren. Achterin hield de C1 de deur goed dicht. In de eerste wedstrijd viel Bernhard wel uit met een verzwikte enkel, maar ook Lars en Boris vulden de positie van ‘laatste man’ prima in.
Na drie gewonnen potjes volgde VSV; een team met handige spelers dat in de hoofdklasse uitkomt. De C1 ging goed van start. Na 10 minuten stond het 3-1, maar toen ging het toch nog mis. Alliance verslapte en gaf veel ruimte weg. Daar maakte VSV direct gebruik van. Met goed uitgespeelde aanvallen kwam het team uit Velserbroek op gelijke hoogte. In de voorlaatste minuut schoten ze ook de 4-3 nog binnen. Oef, dat was wat je noemt een ‘wake-up-call’. Vervolgens kwam het aan op de laatste wedstrijd tegen medekoploper United DAVO. Lennart had weinig woorden nodig om de mannen bij de les te krijgen. Vanaf de aftrap speelde Alliance attent en kwam halverwege de wedstrijd op een terechte voorsprong. De score volgde op een combinatie tussen Pepijn en Young, die elkaar de hele dag al goed wisten te vinden. Hoewel de C1 de wedstrijd controleerde, bleef het toch spannend, tot Hans, vlak voor tijd, van afstand de 2-0 mooi binnen schoot. Daarmee was de winst van de wedstrijd én een plaats in de finale op 2 januari, verzekerd.
De finale partijen om de Boarding Cup worden, fris in het nieuwe jaar, gespeeld in een mooie sfeer; voor een volle tribune met enthousiast publiek. In de kleedkamer houdt Lennart de wedstijdbespreking kort. Hij stuurt de mannen de zaal in met een paar aanwijzingen en de opmerking “Als je in de finale staat kun je hem maar beter winnen ook.” Zo stapt de C1 het veld op voor de wedstrijd tegen HFC EDO C1; een goed team, met balvaardige jongens en twee stevige verdedigers, dat we al kennen uit de competitie. Vlak voor de winterstop speelden Alliance en EDO al tegen elkaar. Die ontmoeting eindigde in een 1-1 gelijkspel.
De C1 begint scherp aan de finale. In de eerste minuten creëren ze meteen twee goede kansen. Alleen de attente EDO keeper kan een vroege voorsprong voor Alliance voorkomen. Het spel golft in hoog tempo op en neer. De C1 heeft in de eerste fase de meeste kansen, maar EDO scoort als eerste, uit een goed uitgespeelde counter (0-1). De roodzwarten worden sterker. Ze spelen onvervalst pleintjesvoetbal en maken handig gebruik van de boarding. EDO scoort ook de 0-2, na een duel aan de boarding naast het doel van Thijs. Alliance blijft knokken, druk zetten en diepte zoeken, maar komt in het laatste deel van de eerste helft niet meer in scoringspositie.
Na rust wordt al snel een penalty toegekend aan Alliance, als EDO de bal voor de derde keer over de boarding achter het eigen doel werkt (3x corner = penalty). Vanaf de stip schiet Young de 1-2, laag en onhoudbaar, langs de keeper. Tijd om stil te staan bij de aansluitingstreffer is er niet, want ook EDO krijgt een penalty na een derde ‘corner’ (1-3). Nu komt het aan op strijdlust. De C1 bijt zich vast. Er wordt regelmatig gewisseld om spelers even rust te geven en het tempo hoog te houden. Joep neemt de spits over van Pepijn, hij sleurt onophoudelijk aan het spel en maakt het zijn tegenstanders moeilijk. Tijn kan zowel links als rechts uit de voeten en wisselt zowel met Young als Hans. In de achterhoede lossen Bernhard, Lars en Boris elkaar af. Zij zetten alle zeilen bij om EDO van de goal af te houden. Boris houdt zich als ‘eerstejaars’ goed staande in de strijd en verrast zijn tegenstander met een rush langs de boarding. In deze fase bewijst ook Thijs zich als betrouwbare sluitpost. Met drie goede reddingen houdt hij het team in de wedstrijd.
In de omschakeling verlegt Alliance het spel snel naar de EDO helft. Hun verdedigers hebben steeds meer overtredingen nodig om onze mannen af te stoppen. Een EDO speler krijgt geel en moet twee minuten naar de kant. Alliance profiteert nog niet van het overtal, maar even later wordt Pepijn opnieuw onreglementair onderuit gelopen. Met nog 4 minuten op de klok legt hij aan voor de vrije trap. Vanaf de rand van de cirkel, schiet hij de bal, onder de opspringende EDO spelers door, langs de keeper, hard in het net (2-3). In de resterende minuten blijft Alliance snel de diepte zoeken. Hans verstuurt van eigen helft een lange bal, die Pepijn via de boarding onder controle krijgt en met een hakje meegeeft aan de inkomende Young-kon. Hij ziet kans om de gelijkmaker, uit een onmogelijke positie, nog onder de keeper door te schieten (3-3). EDO zet aan in een poging om de winst nog binnen te halen. Een roodzwarte verdediger breekt door de linies, gaat alleen op Thijs af … maar met Bernhard in zijn rug komt hij niet verder dan een schot op de boarding. In de ‘dying seconds’ krijgt ook Alliance nog een kans. Een vrijetrap van Pepijn vliegt maar net over de EDO kruising. Zo eindigt de wedstrijd in 3-3. Penalty’s moeten de beslissing brengen.
Het lijstje ‘strafschopschutters’ is snel gemaakt. Pepijn, Young, Hans, Lars en Joep moeten de klus klaren (andere vrijwilligers zijn er ook niet). Om en om, nemen de teams vijf penalty’s. EDO mag de serie beginnen. Dat wil zeggen dat Thijs in de goal start. Hij laat zich niet van de wijs brengen, duikt in de baan van het schot en stopt meteen de eerste EDO penalty. De vier daarop volgende strafschoppen worden zowel door Alliance als door EDO onberispelijk binnen geschoten. Dan is het aan Joep om de laatste penalty te nemen en de winst zeker stellen. Helaas, de EDO keeper duikt de goede kant op, zodat na vijf penalty’s de stand opnieuw gelijk is (7-7). Daarna worden de penalty’s één om één genomen. Pepijn, Young en Hans scoren. Als EDO vervolgens snoei hard op de lat schiet, krijgt Lars de kans om de wedstrijd te beslissen. Hij aarzelt niet, trapt de bal binnen en bepaald de eindstand op 11-10. Even later kan Young de Boarding Cup in ontvangst nemen en de winst met het team vieren.
Filmpje van de twee beslissende penals: http://youtu.be/AHY0TloCbdo
Gefeliciteerd manen! Jullie hebben laten zien waar de C1 toe in staat is met fris voetbal, strijdlust en gestaalde zenuwen. Het publiek heeft genoten van een zinderende finale, waarin beiden teams vol voor de winst gingen. Ook complimenten voor EDO. De uitslag was erg ‘close’. Dat beloofd nog wat voor als we elkaar later in het seizoen weer op het veld treffen. Tot slot: alle complimenten voor Olympia Haarlem, de sponsoren en de vrijwilligers die weer voor de vlekkeloze organisatie van het toernooi om de ING Boarding Cup, hebben gezorgd.
C1 Boarding Cup selectie: Thijs Alting, Pepijn Graat, Hans Heiligers, Lars Hoyng, Boris Korstenbroek, Tijn Kraaijeveld, Joep van der Maten, Bernhard van der Sluis, Young-kon Yong
NB: Vier jaar geleden won de toenmalige E1 ook de Boarding Cup. Zes van de negen C1 spelers die deze week op het veld stonden, waren toen ook van de partij. Het wedstrijdverslag uit 2010 is te lezen op http://www.alliance22.nl/nieuws-en-verslagen/verslagen/verslagen-2010-2011/524-e1-wint-finale-boarding-cup Let ook op de foto, zoek de verschillen
Robert Graat
De Boarding Cup – het prestigieuze zaalvoetbaltoernooi van Olympia Haarlem – is een evenement om ieder jaar weer naar uit te kijken. Het geeft kleur aan de grijze dagen tussen kerst en oud en nieuw. Dit jaar wisten maar liefst vier jeugdteams van Alliance (E1, D1, C1 en B1) de finale in hun leeftijdscategorie te bereiken. Niet eerder was de club zo succesvol in de voorrondes.
Voor de C1 begon de ‘road to the final’ 29 december, tegen Schoten (8-2), Olympia (2-0) en DSOV (7-1). Alliance voetbalde frank en vrij, combineerde soepel en scoorde vlot. Tegen Schoten stond na 14 seconden de 1-0 op het scorebord. En Olympia moest de eerste goal zelfs al in 12 seconden incasseren. Achterin hield de C1 de deur goed dicht. In de eerste wedstrijd viel Bernhard wel uit met een verzwikte enkel, maar ook Lars en Boris vulden de positie van ‘laatste man’ prima in.
Na drie gewonnen potjes volgde VSV; een team met handige spelers dat in de hoofdklasse uitkomt. De C1 ging goed van start. Na 10 minuten stond het 3-1, maar toen ging het toch nog mis. Alliance verslapte en gaf veel ruimte weg. Daar maakte VSV direct gebruik van. Met goed uitgespeelde aanvallen kwam het team uit Velserbroek op gelijke hoogte. In de voorlaatste minuut schoten ze ook de 4-3 nog binnen. Oef, dat was wat je noemt een ‘wake-up-call’. Vervolgens kwam het aan op de laatste wedstrijd tegen medekoploper United DAVO. Lennart had weinig woorden nodig om de mannen bij de les te krijgen. Vanaf de aftrap speelde Alliance attent en kwam halverwege de wedstrijd op een terechte voorsprong. De score volgde op een combinatie tussen Pepijn en Young, die elkaar de hele dag al goed wisten te vinden. Hoewel de C1 de wedstrijd controleerde, bleef het toch spannend, tot Hans, vlak voor tijd, van afstand de 2-0 mooi binnen schoot. Daarmee was de winst van de wedstrijd én een plaats in de finale op 2 januari, verzekerd.
De finale partijen om de Boarding Cup worden, fris in het nieuwe jaar, gespeeld in een mooie sfeer; voor een volle tribune met enthousiast publiek. In de kleedkamer houdt Lennart de wedstijdbespreking kort. Hij stuurt de mannen de zaal in met een paar aanwijzingen en de opmerking “Als je in de finale staat kun je hem maar beter winnen ook.” Zo stapt de C1 het veld op voor de wedstrijd tegen HFC EDO C1; een goed team, met balvaardige jongens en twee stevige verdedigers, dat we al kennen uit de competitie. Vlak voor de winterstop speelden Alliance en EDO al tegen elkaar. Die ontmoeting eindigde in een 1-1 gelijkspel.
De C1 begint scherp aan de finale. In de eerste minuten creëren ze meteen twee goede kansen. Alleen de attente EDO keeper kan een vroege voorsprong voor Alliance voorkomen. Het spel golft in hoog tempo op en neer. De C1 heeft in de eerste fase de meeste kansen, maar EDO scoort als eerste, uit een goed uitgespeelde counter (0-1). De roodzwarten worden sterker. Ze spelen onvervalst pleintjesvoetbal en maken handig gebruik van de boarding. EDO scoort ook de 0-2, na een duel aan de boarding naast het doel van Thijs. Alliance blijft knokken, druk zetten en diepte zoeken, maar komt in het laatste deel van de eerste helft niet meer in scoringspositie.
Na rust wordt al snel een penalty toegekend aan Alliance, als EDO de bal voor de derde keer over de boarding achter het eigen doel werkt (3x corner = penalty). Vanaf de stip schiet Young de 1-2, laag en onhoudbaar, langs de keeper. Tijd om stil te staan bij de aansluitingstreffer is er niet, want ook EDO krijgt een penalty na een derde ‘corner’ (1-3). Nu komt het aan op strijdlust. De C1 bijt zich vast. Er wordt regelmatig gewisseld om spelers even rust te geven en het tempo hoog te houden. Joep neemt de spits over van Pepijn, hij sleurt onophoudelijk aan het spel en maakt het zijn tegenstanders moeilijk. Tijn kan zowel links als rechts uit de voeten en wisselt zowel met Young als Hans. In de achterhoede lossen Bernhard, Lars en Boris elkaar af. Zij zetten alle zeilen bij om EDO van de goal af te houden. Boris houdt zich als ‘eerstejaars’ goed staande in de strijd en verrast zijn tegenstander met een rush langs de boarding. In deze fase bewijst ook Thijs zich als betrouwbare sluitpost. Met drie goede reddingen houdt hij het team in de wedstrijd.
In de omschakeling verlegt Alliance het spel snel naar de EDO helft. Hun verdedigers hebben steeds meer overtredingen nodig om onze mannen af te stoppen. Een EDO speler krijgt geel en moet twee minuten naar de kant. Alliance profiteert nog niet van het overtal, maar even later wordt Pepijn opnieuw onreglementair onderuit gelopen. Met nog 4 minuten op de klok legt hij aan voor de vrije trap. Vanaf de rand van de cirkel, schiet hij de bal, onder de opspringende EDO spelers door, langs de keeper, hard in het net (2-3). In de resterende minuten blijft Alliance snel de diepte zoeken. Hans verstuurt van eigen helft een lange bal, die Pepijn via de boarding onder controle krijgt en met een hakje meegeeft aan de inkomende Young-kon. Hij ziet kans om de gelijkmaker, uit een onmogelijke positie, nog onder de keeper door te schieten (3-3). EDO zet aan in een poging om de winst nog binnen te halen. Een roodzwarte verdediger breekt door de linies, gaat alleen op Thijs af … maar met Bernhard in zijn rug komt hij niet verder dan een schot op de boarding. In de ‘dying seconds’ krijgt ook Alliance nog een kans. Een vrijetrap van Pepijn vliegt maar net over de EDO kruising. Zo eindigt de wedstrijd in 3-3. Penalty’s moeten de beslissing brengen.
Het lijstje ‘strafschopschutters’ is snel gemaakt. Pepijn, Young, Hans, Lars en Joep moeten de klus klaren (andere vrijwilligers zijn er ook niet). Om en om, nemen de teams vijf penalty’s. EDO mag de serie beginnen. Dat wil zeggen dat Thijs in de goal start. Hij laat zich niet van de wijs brengen, duikt in de baan van het schot en stopt meteen de eerste EDO penalty. De vier daarop volgende strafschoppen worden zowel door Alliance als door EDO onberispelijk binnen geschoten. Dan is het aan Joep om de laatste penalty te nemen en de winst zeker stellen. Helaas, de EDO keeper duikt de goede kant op, zodat na vijf penalty’s de stand opnieuw gelijk is (7-7). Daarna worden de penalty’s één om één genomen. Pepijn, Young en Hans scoren. Als EDO vervolgens snoei hard op de lat schiet, krijgt Lars de kans om de wedstrijd te beslissen. Hij aarzelt niet, trapt de bal binnen en bepaald de eindstand op 11-10. Even later kan Young de Boarding Cup in ontvangst nemen en de winst met het team vieren.
Filmpje van de twee beslissende penals: http://youtu.be/AHY0TloCbdo
Gefeliciteerd manen! Jullie hebben laten zien waar de C1 toe in staat is met fris voetbal, strijdlust en gestaalde zenuwen. Het publiek heeft genoten van een zinderende finale, waarin beiden teams vol voor de winst gingen. Ook complimenten voor EDO. De uitslag was erg ‘close’. Dat beloofd nog wat voor als we elkaar later in het seizoen weer op het veld treffen. Tot slot: alle complimenten voor Olympia Haarlem, de sponsoren en de vrijwilligers die weer voor de vlekkeloze organisatie van het toernooi om de ING Boarding Cup, hebben gezorgd.
C1 Boarding Cup selectie: Thijs Alting, Pepijn Graat, Hans Heiligers, Lars Hoyng, Boris Korstenbroek, Tijn Kraaijeveld, Joep van der Maten, Bernhard van der Sluis, Young-kon Yong
NB: Vier jaar geleden won de toenmalige E1 ook de Boarding Cup. Zes van de negen C1 spelers die deze week op het veld stonden, waren toen ook van de partij. Het wedstrijdverslag uit 2010 is te lezen op http://www.alliance22.nl/nieuws-en-verslagen/verslagen/verslagen-2010-2011/524-e1-wint-finale-boarding-cup Let ook op de foto, zoek de verschillen
Robert Graat
