Met 0-4 verliezen en toch een tevreden trainer. Is dat een kwestie van teveel 'leerproces' ("hoor ik daar Cocu", mompelde een oude man naast mij) en 'als het maar gezellig is....'? Zeker niet! Om te beginnen zitten deze ambitieuze en getalenteerde meiden in een meisjes/jongenspoule waar af en toe fysiek sterke, heel aardig voetballende teams in rondlopen.

Afgelopen zaterdag troffen we zo'n team in DSS D9M, dat niet van plan was zich in te laten zepen door een ander stel meiden. Toch wist de D7M in de 1e helft het spel naar zich toe te trekken en hadden wij ook hele beste kansen. Op het middenveld kwam vooral Sterre goed en fanatiek uit de verf, Hannelore maakte weer veel meters, net als Jula en Zhitao. Swingende combinaties tot aan de rand van het penaltygebied via vooral Anna Eef en Hannah en dan smoorde het vaak in de fanatieke DSS-verdediging. Twee zwiepende corners van Olivia hadden een beter lot verdiend en ook de prima spelende aanvoerder Anna zag haar schoten gekraakt worden, wat ook gebeurde bij een poging van Pien. Het verschil met DSS: hun linksbuiten kreeg een schietkans.... En zij schoot direct langs Julia, waarna ook een uiterste poging van laatste vrouw Hannah (!) niet meer hielp. In de verdediging werd zij geassisteerd door een gekortwiekte Luca, die haar beste wedstrijd van het seizoen speelde en ook verder was het achterin met een weer prima spelende Anna Boorsma, Rosalie en Jessica strak geregeld. In de tweede helft hing de gelijkmaker in de lucht, maar er kon niet geconstateerd worden dat Hannah's poging de doellijn gepasseerd was en vervolgens prikte Eef naast. Het grote verschil tussen ons en DSS was efficiency. Halverwege de tweede helft combineerden zij een speelster vrij voor Julia en het was meteen raak. Soms verschenen we nog kansrijk voor het goal, maar het was steeds net niet. En bij hun kansen overtuigend 'ruim wel'. Zeer geflatteerd liep de score in de laatste fase op naar 0-4. Maar, als je zo goed (samen) speelt en zoveel kansen creëert blijf ik er goede moed in houden.