Wij de complimenten, zij de punten. Zo kan ik de laatste tijd veelvuldig mijn verslagen beginnen. Ook nu waren de leiders en ouders van tegenstander HFC onder de indruk van het positiespel en de power van de meiden – vooral – in de 2e helft, maar we stonden qua resultaat alweer met lege handen.
Qua voetbalontwikkeling is het gelukkig een heel ander verhaal. Want wie die meiden de tweede helft heeft zien spelen ziet veel talent, samenspel, bravoure en doorzettingsvermogen. Dat was in de eerste helft helaas – weer – niet het geval.

Zoals zo vaak kwamen we achter door een onfortuinlijk misverstand, nu tussen de vooral voor rust uitstekend verdedigende Luca en keepster Julia en de derde (een hfc-er) ging er met de bal en het bot vandoor. Uit weer zo’n briljante corner van Olivia, die deze keer niet zei dat ze de bal verkeerd raakte, kwamen we via een scrimmage en een venijnig schot van Anna van der Vlist op de verdiende gelijkmaker uit. Het bleef echter rommelig en onzeker in de opbouw. Wij ervaren een beetje de lusten en de lasten van een goede sfeer in het team: want iedere week komen er 15 meiden opdraven, zodat we steeds 4 wissels hebben. (ik heb jarenlang jongensteams getraind met 14 man en dan was je blij als er 12 of 13 kwamen…). Dat continu wisselen komt de rust niet ten goede en wellicht mede daardoor zochten we naar de goede voortzetting en verloren we raadselachtig veel duels en zo gingen we rusten met een 1-3 achterstand.
Na de pauze greep Julia nog een paar keer goed in, maar verder hadden Rosalie, Lune, Sterre, Jessica en Zhitao de zaken bijna steeds goed onder controle. Uit een mooie dieptepass van Eef zagen we Jula uitstekend de aansluitingstreffer maken en een paar minuten later knalde Eef zelf – op aangeven van Pien en Hannelore – de bal via de onderkant lat in het goal. Daarna werd er even te weinig op hun snelste aanvaller gelet en lagen we weer 5-3 achter. Maar de meiden waren nu helemaal los en vooral onder impuls van Hannah en de steeds beter draaiende linkerflank met Anna Bo en Olivia (vrije trap net naast) werden we dreigender en dreigender. Captain Anna ging met meer en meer flair spelen en won in de 2e helft zo’n beetje alles. Hannah maakte weer een aansluitingstreffer, direct uit een hoekschop; ze doet nu met Olivia een soort corner-contest: wie kan de dodelijkste corner nemen? De gelijkmaker wilde echter maar niet vallen, hun keeper haalde een onmogelijke bal van Olivia uit de hoek, Hannah raakte de paal etc etc, maar het mocht niet lukken.
Jammer, meiden, maar toch lekker gespeeld. De vraag is nu: hoe krijg ik die meiden zo ver dat ze voortaan ook een goede 1e helft gaan spelen?? Goede ideëen zijn welkom.