Bij mijn eerste wedstrijd van de A1, vorige week uit bij Bloemendaal, dacht ik dat ik bij de jong-veteranen van Bloemendaal en Alliance ’22 was beland. In een fraai nazomerzonnetje kuierden de manschappen over het veld en slechts de altijd stimulerende conversatie van de heer Hom en van de vader van deserteur Floris hielden mij wakker. In de pauze viel zoon Mischa uit, waarna ik er vandoor ging en zodoende alle oplaaiende emoties in de 2^e helft miste.

Ik keek dan ook mijn ogen uit toen ik op het terrein van Sporting Martinus een voetballende ‘vecht-eenheid’ op de tegenstander af zag vliegen. Zo te zien had trainer Clifford indringend met de mannen gesproken, want ze speelden alsof hun leven er vanaf hing. En het was bepaald niet de minste tegenstander, want Sporting had al een keer met 16-2 (!) gewonnen in deze competitie. Goed en fanatiek voetballend onder leiding van de onvermoeibare draaitol en spielmacher Derek werd Sporting teruggedrongen. Achterin stond het als een huis met twee beren (Boyd en Gosse) in het centrum en Rick en Mischa op de flanken. Als beginnend A1-ouder ken ik nog niet alle namen, zodat de prima keeper even naamloos blijft. Voorin liet Justin met een subtiele pass zien wat hij aan traptechniek in huis heeft en de ijverige Lucas scoorde bijna uit dat mooie passje. Ook de razendsnelle Giel schoot tweemaal daverend net naast het goal, Joost was een stuwende kracht en uiteindelijk was het Joe, die beheerst de uiterst verdiende 0-1 binnen tikte. Helaas kwam Sporting voor rust nog op 1-1 en vlak voor de pauze zag de verder goed leidende scheids een overtreding op Derek over het hoofd en gingen we onverdiend met een 2-1 achterstand rusten.

Ik moet eerlijk bekennen dat ik voor de tweede helft hoopte dat het geen 5-1 zou worden, het leek mij moeilijk de koppies weer omhoog te krijgen na deze tegenvallers. Maar blijkbaar wist de trainer zijn mannen toch op te peppen, want zij zetten zich schrap. Met Arvid op linksbuiten en even later Sjoerd, de man met overzicht, op het middenveld bleef Alliance aanhaken. Het voetbal werd moeizamer en het liep minder, maar ze gaven niet op. En 10 minuten voor tijd leek dan toch de gelijkmaker te vallen. Mischa gaf diep op de eveneens ingevallen Robert, die onstuimig over de rechterflank daverde, de bal voor kreeg en toen verdween de bal op werkelijk onnavolgbare wijze niet in het doel, maar wel op de paal……. Geen gelijkmaker, maar even later – zo gaat dat – wel de 3-1 toen hun spits goed oplette bij een van de lat terug stuitende bal.

Niettemin heb ik er – gezien het voetbal in de 1^e helft en de strijd gedurende de hele wedstrijd – alle vertrouwen in dat de mannen van de A1 punten gaan pakken. Tot nu toe hebben we ook alleen tegenstanders uit het linkerrijtje ontmoet!