Vandaag aandacht voor de onvolprezen meiden van de D8M. Een pittige verzameling van meiden uit de ME en MD1 van vorig seizoen, aangevuld met nieuw talent. Tot de kerst stellen ze zich tevreden met een half veld, maar in de voorjaarscompetitie zullen deze meiden ongetwijfeld klaar zijn voor een heel veld.

En wat bedoel ik met die comeback-kids? Wel, vorig weekend speelden de meiden tegen een jongensteam van Jong Aalsmeer United (JAU). Na een goede 1^e helft waarin ik Lysanne en Lena weer ouderwets zag bikkelen en Jill goed scoorde, kantelde de wedstrijd ineens na rust en liep JAU weg naar een 1-7 voorsprong. Ieder normaal team had dan het koppie laten hangen, maar niet de D8M!!

Het publiek werd getuige van een bloedstollende inhaalrace, met doelpunten van o.a. de kwikzilverachtige Rubie en van hulpkrachten Anna en Luca. In de laatste minuut werd het 7-7!! Tot afgrijzen van het publiek leidde de laatste aanval van JAU tot de 8-7 overwinning. De jongens van JAU gingen bibberend van het veld af…..

Zaterdag jl. had de D8M weer iets vergelijkbaars in petto. Maar eerst werd tijdens een mini-toernooi bij HFC twee keer gewonnen van DSS en HFC. Daarna bleken sommige meiden zo de smaak te pakken te hebben, dat er meer spelers dan afgesproken (13 meiden!) ’s middags langs de kant stonden voor de bekerwedstrijd tegen het gevreesde DIOS. Dat werd een continue wisselstress voor trainster Pien. Na een voorsprong door een goede goal van Isa kwam tegenstander DIOS beter in de wedstrijd en gaandeweg de 1^e helft was hun keeper niet te passeren en hun rechterspits niet meer te houden. De arme keeper Mindel moest vijf keer vissen: 1-5. Ieder team had nu het koppie laten hangen, maar – u voelt hem al aankomen – niet de D8M. Trainster Pien had een effectief strijdplan voor de 2^e helft, waarin Wietske hun gevaarlijke spits volledig uit de wedstrijd speelde en waar Rubie besloot lager te gaan mikken. En langzaam maar zeker kroop de D8M dichterbij. Twee keer Rubie, een goal van de prima spelende Laura L en de meiden gingen er weer in geloven. Nieuw talent Carmen (een e-tje) en Bobbie deden goed werk aan de linkerkant en op rechtsachter waren afwisselend Brecht en Isabelle onwrikbaar. Ook invalster Hannelore had er zin in. Het werd 6-4, maar Laura L zorgde voor 6-5 en even later kwam Carmen een teenlengte te kort om de gelijkmaker binnen te schuiven. Wietske moest in de wissel, Pien en Laura konden de spits nog even afstoppen, maar toen ook deze dames langs de kant stonden zag ze haar kans schoon: twee keer raak en uitslag 5-8. Qua entertainmentswaarde zijn jullie niet te kloppen meiden, maar misschien moeten jullie volgende week al in gaan halen als jullie bijvoorbeeld slechts 2-0 achter staan………..

En het “dipje”? Tsja, de D7M-meiden, die tot nu toe een foutloos parcours hadden gereden stuitten op een tweedejaars jongensteam uit Nieuw-Vennep. Laten we vaststellen dat het leerzaam was, dat scheidsrechter Arthur het goed in de hand hield, dat keepster Julia liet zien dat ze heel goed gaat worden en dat de leerling-grensrechters, Caroline en Hawa het uitstekend deden. Na overleg met enkele traumadeskundigen laat ik de uitslag even achterwege. Verdringing is een soms onderschatte, maar zeer nuttig mechanisme.