Vanwege de vele afzeggingen en de goede ervaringen met voetballende hockeysters draafde in Amsterdam, op het toernooi bij SV Kadoelen, naast Rubie ook Milee op. Ook dit bleek weer een dynamische aanwinst, die ons in een paar wedstrijden goed van pas kwam. Omdat ook Annemijn dapper het veld op draafde stond er iedere wedstrijd een elftal op het veld.
En wat voor elftal! Met voorin de razendsnelle Hannah en de steeds beter wordende Jula, er tussenin spits Olivia. Boem! 1-0 en bam! 2-0; olivia legde aldus de eerste tegenstander SDZ MD1, omver.

In de 2e wedstrijd begon het echt te draaien, met Hannelore in de rol van uitblinkende aangever; in 20 minuten werden de arme meiden van Kadoelen MD3 helemaal dolgedraaid. Olivia, met rechts, een handige goal van Rubie en twee goede goals van Rosalie en daar kwamen de Amsterdammers goed mee weg. Die laatste goal van Roos kwam uit een prachtige pass van Eef, die aanvoerder Anna goed verving als mid-mid. In de 3e wedstrijd kreeg Julia eindelijk iets te doen en zij redde heel belangrijk bij een van richting veranderde corner. Die wedstrijd tegen Geuzen-Middenmeer eindigde in 0-0 en dat lag een beetje aan het veelvuldig met de opstelling experimenteren van de coach. Dat leverde wel een ontdekking op, want Sterre schitterde centraal in de achterhoede. Die achterhoede was – tot verdriet van Julia – toch al sterk met de weer onpassseerbare Jessica en Luca als sluitposten. In de wedstrijd tegen de laatst overgebleven concurrent toonden de meiden zich op hun sterkst. De arme meiden van Kadoelen MD2 zijn eigenlijk niet over de middenlijn geweest. Een knap schot van Luca zorgde voor de 1-0 en Rubie – erg bedrijvig weer – scoorde de beslissende 2-0. Daarna was het in de rest van wedstrijd en ook in de laatste pot tegen IJburg (1-0 door goal Jula), wonderlijk om te zien hoeveel kansen wij creeerden en hoe vaak de bal net naast het goal kan gaan.
Pas om 10 voor 6 hief aanvoerster Jessica trots de beker boven het moede hoofd. Zeer verdiend!