De meiden van Overbos begonnen met een zekere behoedzaamheid aan de wedstrijd en door een mooie solo van Pien kwamen we op 1-0 voorsprong. Die voorzichtigheid had te maken met hun bezoek in oktober, toen ze door een ontketende ME1 met 17-0 werden ingemaakt. Maar dit zijn de veelal nieuwe ME2-meiden, waarvan Esther en Annemijn pas hun 1e competitiewedstrijd speelden. Onder aanvoering van een paar ervaren aanvoerder-dames, Lysanne en Lena, werd een tijd lang goed stand gehouden. Lysanne keepte goed en Lena verzorgde talloze onderscheppingen en doelpogingen. Isa was weer heel actief, maar heeft nog wat moeite met haar positie (zij wil zijn waar de bal is). Dat heeft Danae geen last van. Die weet ook in het veld goed waar ze moet staan, ze kwam in de 2e helft vaak in schietpositie, maar dat schieten – en dat geldt als aandachtspunt voor de gehele ME2 - daar moeten we op trainen.
Want dat was het grote verschil vandaag. Overbos benutte de kansen en wij niet. Vlak voor rust stonden we 3-1 daarom achter en dat was geflatteerd. De wedstrijd leek al verloren, maar toen zagen we Annemijn opstaan. In een krankzinnige hagelbui maakte zij soepel de bal vrij en kogelde hard raak met haar linkervoet.
Na rust kregen we het zwaar met wind tegen. Neve zette zoals altijd na rust, een extra beentje voor, maar de inmiddels als keepster goed invallen ISA zag de ene na de andere bal om haar ogen vliegen. Daar konden zelfs de prima, energiek debuterende Esther, de altijd opgewekte Floor en uitblinker Brecht (wordt wekelijks sneller! En beter in de duels) niets aan veranderen. Uiteindelijk werd het 2-7, maar zo'n energiek cluppie meiden gaat zeker nog een hoop punten halen en lol beleven.