Uit ‘Typisch Alliance’, het jubileumboekje waarin werkelijk iedere Alliance-auteur van betekenis vertegenwoordigd is, komt de indruk naar voren dat bij Alliance’22 gekozen is voor ‘plezier in het spel’. Zaterdag 1 december was echter zo’n dag dat de mannen van de Alliance ’22 B1 lieten zien, dat zo’n keuze helemaal niet nodig is en dat presteren en plezier niet alleen prima samen gaan, maar elkaar zelfs versterken.

Ehm, ‘thuis bij Hillegom’?? Een verschrijving in de ‘kopregel’? Nee, voor het eerst en waarschijnlijk het laatst in hun voetballoopbaan speelde de B1 een thuiswedstrijd op het terrein van de tegenstander (op ons complex was geen ruimte). In goed overleg met de tegenstander leverde Alliance de scheidsrechter en besloten we op kunstgras te spelen.
Interessant genoeg kregen we bijna de zelfde wedstrijd als twee weken geleden. De 1e helft zagen we de twee B1-s als boksers om elkaar heen cirkelen. Ze hadden de verdediging perfect op orde, geen van beide partijen liet de dekking zakken. Helemaal in het begin plaatste Giel een plaagstootje – de bal ging net voorlangs – en Hillegom maakte voor de rust een doelpunt dat vanwege buitenspel werd afgekeurd.

In de tweede helft begon het gezellig te regenen en het kille windje kreeg wat meer kracht. Maar het leek erop dat de chocoladeletters en de gedichten van Sint Frank hun uitwerking niet misten. Alliance werd langzaam maar zeker sterker, Derek en Suwit schoven steeds verder naar voren, achterin gaven Rick, Sem, Daan en Mischa helemaal niets meer weg en op het middenveld won Dirk zijn duels en Boyd ploegde op geheel eigen, onvermoeibare wijze van links naar rechts en heen-en-weer. En dan had ie ook nog lucht om de scheids af en toe aanwijzingen te geven. Er kwamen steeds meer kansen, een doelpunt kon niet uitblijven. Maar dat wist Hillegom ook, zij bleven gevaarlijk en uit het niets vloog een afstandsschot gelukkig via de paal weer het veld in. Een prachtschot van Daniël betekende bijna de 1-0, maar er was de entree van Cas en Sjoerd voor nodig om de wedstrijd een beslissende wending te geven. Deze twee mannen verlieten slechts node hun veilige dugout (daar was het goed toeven in de 2e helft) en trokken ten strijde. En 13 minuten voor tijd zette de onvermoeibare aanvoerder goed door op links, hij zette voor met links , de bal bleef even hangen en Suwit haalde – alweer – genadeloos hard uit. Daarna was het nog even alle hens aan dek, want die Hillegommers geven nooit op, maar de buit was binnen. Geweldig geknokt, mannen, dit was een heel lastige tegenstander! Perfecte teamprestatie.