Het zou gaan waaien en gaan stortregenen, het regende alvast afmeldingen en de file was lang en bitter. En net op die avond uit spelen tegen Fortius in Amsterdam in de laatste wedstrijd van de tot nu toe zo succesvol verlopen bekercampagne van de B1. Een gelijkspelletje zou voldoende zijn om door te gaan, maar in bekervoetbal is niets zeker!
Het werd een kraker. Onze B1 liet het vertrouwde, geconcentreerde opbouwen zien; Sem en Mischa hielden het centrum, Rick op rechts en op links de meer dan verdienstelijk invallende Jesse. Manus-van-alles Derek deed vandaag dienst als spits, ondersteund door alweer een verdienstelijke invaller uit de B2, Arvid. Er kwamen voor beide doelen weinig kansen, Koen verrichte een prachtige redding, wij kregen halve kansjes en vlak voor rust sloeg Fortius toe: 1-0. En dat was een onbevredigende en onverdiende ruststand.
Maar 'when the going gets tough...the tough get going!'. In de pauze nam Suwit (die op de heenreis in de auto al een scherpe indruk maakte) het voortouw: "dit gaan we winnen!!", brulde hij. En hij maakte het waar! Met Suwit als links- en Justin als rechtsbuiten was er meer dreiging en uit een prachtvoorzet van Justin controleerde Suwit de bal knap en daarna schoot hij snoeihard de gelijkmaker binnen. De tweede helft was duidelijk voor ons, maar de 1-1 stand bleef riskant, want zij hadden een grote, sterke en snelle linksbuiten, waar Rick kort na rust zijn handen vol aan had. Maar na een hilarisch duel (*) tussen deze reus en de onverschrokken Suwit had de grote man zich licht geblesseerd en kreeg hij geen schijn van kans meer van Rick. Ook het middenveld stond stabiel, met Cas in een controlerende rol. Van de rechterflank kwamen via Sjoerd en Justin af en toe gevaarlijke voorzetten en uiteindelijk belandde een vrije trap van Rick op het hoofd van Daniël, die de verdiende 1-2 binnen knikte. Daarmee behaalden wij soepel het eindsignaal van de uitstekend fluitende scheidsrechter.
Mooi resultaat mannen en hulde aan de B2-invallers (jesse, arvid en justin)
(*) ze dreunden op elkaar, schouder-tegen-schouder, Suwit stuitte als een rubberballetje zeker twee meter weg, de reus legde de bal goed en net voor hij op kon ruimen pikte Suwit de bal van zijn schoen.