Je hebt soms van die dagen dat je aan het weer ook geen enkel lichtpuntje kunt ontdekken. Zaterdag 17 november was zo'n dag, wat mistig en waterkoud. In de polder rond Heemskerk stonden de Reusachtige Poldermeiden van MD1 ADO20 , de koploper, te trappelen tegen onze kleumende Grote Stadsmeiden Alliance MD1- ja Anna uit de ME je trainingsjack moest inderdaad uit (-. De ADO reuzinnen keken nog best op hun neus, want in de eerste helft gaven onze meiden geweldig partij. Anna K. stond weer op goal, beetje onwennig nog, maar da's normaal hoor Anna na zo'n blessure, en in de achterhoede startten bijtertje Zhitao, Snelheidsduivelin Lisette en Ik-spring-lekker-toch-hoger Lotta met daarvoor als voorstopster Ik-loop-met-kuiltjes-in-mijn wangen Saar. Nina stond centraal op het middenveld samen met Anna uit de ME1 en Olivia en Dorine. Een viervrouwenmiddenveld dus, met als de twee spitsen Anna B.ven Hannah. Hoewel Ado op voorsprong kwam en zeer snelle spitsen had, was het geen gelopen race. En ook nadat de wissels Pien, Wietske en Mischa waren ingebracht bleven we goed partij geven aan ADO; Hanna kreeg zelfs nog een mooie kans. We gingen dan ook hoopvol gestemd de rust in.
Olivia was zo vriendelijk om de tweede helft het keepen van Anna over te nemen, maar kreeg het hartstikke moeilijk, want de nr 10 van ADO bleek een ware plaaggeest te zijn, binnen de korste keren stonden we ineens met x-o achter...Tja en wat over bleef van de MD1 draak was een soort schoothondje zoals Anna K. weer zo prachtig heeft getekend. Toch moeten we ons voorhouden dat we hier alleen maar sterker van worden en wat mij betreft was de eerste helft De Helft om te Onthouden en de tweede helft de helft om snel te Vergeten...