Na de spannende ontknoping van vorige week meenden de C1-ers dat het ook bij het sterke IVV moest zinderen. Dat was jammer, want in de 1e helft heerste Alliance en was het wachten op de doelpunten. Uiteindelijk scoorde Jesse uit een scherpe corner van Sytze met een prima kopbal. Kort daarna combineerde de erg goed spelende Pim na een combinatie met de actieve Jelmer en zijn schot werd door de keeper met moeite weg gestompt. Voor de voeten echter van de schietgrage Youri, die de 0-2 aantekende (volgens de doelpuntenmaker zelf zat de keeper er niet tussen en passte pim direct op hem...). Dat leek een ontspannen middagje te gaan worden, maar helaas had IVV een nummer 7, de aanvoerder, die langzaam maar zeker wakker werd en die haalde kort voor rust verwoestend uit. Via Hugo's vingertoppen ging de bal van de lat achter de lijn (zo vertelde Hugo later), maar aangezien de rebound voor IVV was bleef de discussie over camera's op de doellijn verder achterwege.
Het LEEK erop (en ik weet dat het NIET waar is, altijd even oppassen met ironie) dat het triumvirat in de pauze gezegd had: "jongens, doe maar kalm aan in de 2e helft, volgens ons is de buit binnen. En trouwens, die nummer 7 is jarig, dus geef hem een beetje de ruimte". Vanaf minuut 1 holde Alliance achter de feiten aan. De buitenspelers konden de bal niet vasthouden, het middenveld werd overlopen en achterin werd de stormvlag gehesen. Grote paniek en het is dat Hugo een paar wonderlijk mooie reddingen had, anders was het nog erger geworden dan het nu al werd. Want IVV zwoegde en bikkelde voort en leverde de bal telkens in bij die nummer 7, die niet te houden was (we keken even weemoedig naar de geblesseerde Joel op de bank) en die de 2-2 maakte en uiteindelijk ook de 3-2. Jammer, jammer. Zeker gezien het prima spel van de 1e helft had hier veel meer in gezeten. Maar het was wederom een spannende, sportieve wedstrijd met een prima scheids en in een overwegend ontspannen sfeer.