Ach die arme Mauro, wat moet er nu van hem terechtkomen? Daar gaat die kleine jongen, hier in ons land groot geworden. Terug naar een land, wat niet het ‘zijne’ is. Wellicht nog iets langer bij zijn Nederlandse ouders en kleine peuter broertje middels een studievisum. En dan maar hopen dat hij zijn MBO afrond met minstens een 7 gemiddeld. Met lager kan hij een vervolgopleiding namelijk wel vergeten. Vanaf nu hangt er bij ieder tentamen een Zwaard van Damocles boven zijn hoofd. Een dikke onvoldoende kan al leiden tot uitzetting. Lekker studeren met die gedachte, ik geef het je te doen.

En al die leden in die kamer denken “sodemieter op”. Nee, niet Mauro natuurlijk, maar gewoon de hele toestand. Allemaal zitten ze daar om oeverloos, weken aaneen te debatteren over onzinnige zaken zoals die van Mauro. Dat is hun vak. Daar hebben wij ze voor gekozen. Maar nu hebben ze daar de tijd niet voor. Er hangt namelijk een Zwaard van Damocles boven hun eigen hoofd. De crisis! Daar moeten ze iets over zeggen. Iets van vinden. Hun tijd insteken. Want anders worden zij zelf uitgezet. En wel uit de Tweede Kamer. Was er geen crisis, dan hadden ze minstens twaalf weken lang lopen emmeren en mekkeren. Een gespeeld spelletje over beschaving, met als uitkomst: Mauro mag blijven! En zeg nou eerlijk, dat vindt toch een ieder? Hadden we anders Mauro dan niet gewoon op zijn negende moeten weigeren, toen die door God en iedereen verlaten op Schiphol aankwam? Maar nu dus niet. Arme Mauro.

Maar zijn wij eigenlijk niet allen een Mauro vandaag de dag? Kijk, vroeger werd je hooguit eens het huis uitgezet door je vrouw, omdat je teveel dronk of naast het potje had gepiest. Het één een logisch gevolg van het ander. Nu wordt je als gezin in geheel het huis uitgezet, omdat je de hypotheek niet meer kan ophoesten. En dat vanwege de crisis. Dichter bij huis, het vertrouwde voetbalveld, crisis alom. Je zit als bestuur van je club wat te kaarten in de kantine op een nachtelijk uur en hup je wordt de competitie uitgezet. Je hebt als pupil eens doordeweeks minder getraind, zeg maar een ‘6-je’. En dus niet de vereiste 7 en hup, daar word je de basis uitgezet. Of je speelt als senior, gebaart wat met je handen vol ongeloof en roept “hé scheids”. En hup daar wordt je met rood het veld uitgezet. Onze eigen veteranen? Een heel seizoen lang nu al, allemaal Maurootjes, want er worden wekelijks allemaal lijnen uitgezet. Alleen niet door hun vertrouwde ‘Spielmacher’ VeterArie. Crisis dus! Goed, er werd weer gewonnen, zij het dus met weinig verzorgd of attractief spel. Maar met mij weer aan de lijn als kritisch supporter, stegen ze tot grote hoogten en werden drie punten weer veiliggesteld; 8-1.

En dan lezen we tussen neus en lippen over ene mijnheer Douglas, ook voetballer bij een provincieclubje, net als Mauro. Slechts drieëneenhalf jaar hier woonachtig en nu al Nederlander. En Mauro woont hier al tien jaar. Mauro zou met een Nederlands paspoort gewoon bij SV Oostrum blijven, heus waar. Maar Douglas die verkast met zijn gloednieuwe paspoort van de zomer gewoon naar Engeland of Spanje. Wat ik je brom, dat is wat deze Nederlander doet. En in de provincie malen ze daar niet om, die denken alleen maar aan Euro’s. Net als iedereen kennelijk in tijden van crisis.

En moet u nu eens raden door wie Mauro, met ons allen in deze crisis verzeilt is geraakt? Juist ja, door de Grieken. En daarom moet onze eigen Mauro het land uit. Want feitelijk komt het daar op neer. En dus ga ik nu omwille van Mauro uit protest een daad stellen. Voor mij geen souvlaki, tzatziki, dolmades, feta en gyros meer! Vond die rotzooi toch al niet te vreten. Ga ik dan nu aan de Angolese hap? Nee, gewoon piepers jassen en tot stampot prakken. Met een lekkere vette rookworst erbij. Want ik ben een Nederlander, net als Mauro. En dan al etend de beschaving boycotten, door onbeschaafd de boel naar binnen te proppen. Want wat is hier in Europa nu de bakermat van de beschaving? Wie was het eerste volk die de beschaving tot ons bracht? Inderdaad, diezelfde Grieken. Nou, over beschaving gesproken, geef mijn portie dan maar aan de Grieken.