Soms kost het je als verslaggever meer moeite om je stukje te schrijven dan de heren van de D4 nodig hebben om de tegenstander op te snoepen.

Wat zet je er in en wat juist niet, wat voor toon sla je aan, feestelijk of geef je ruimte aan je trots, laat je je verleiden tot subjectiviteiten of houd je je droog aan de feiten, geef je in het stukje iets mee of is het slechts ter vermaak zodat ouders en familie weten hoe het er allemaal op het veld aan toe gaat.

En daar zit hem nu de kneep na zo’n wedstrijd als bij Hillegom, een match waar er van alles te zien te horen en te beleven was, alleen beste teamleden, was er niets te eten. Al voor de wedstrijd was er genoeg te doen, het ontbreken van een keeper verleden week die een grote stempel zette op het verloop van de wedstrijd en dan meldt hij zich ook nog vlak voor deze wedstrijd definitief af. Het ontbreken van de zieke Paul en Thomas, 2 kanjers die moeilijk gemist kunnen worden. En dan ook nog belanden we in een enorme verkeersstroop omdat 2 belangrijke toegangswegen op de schep moeten en dat tegelijkertijd!

Uiteindelijk werd Hillegom toch bereikt en na een korte teamtalk gingen we het veld op. Met de 1e helft Joris onder de lat als gelegenheidskeep en naar nu bleek precies 11 man in het veld dus geen enkele reserve.

Met een 2e plaats in de competitie en 2 punten achter op de nummer 1 moesten we winnen vandaag om aansluiting te houden en een blik op de lijst leerde dat dát mogelijk moest zijn !

Met de vertrouwde achterhoede met Justus, Rodin, Thomas en Bram. Het Middenveld met Pavlik op links Kobus en Wilmar centraal en Tijl op rechts. En in de spits Dexter en Stijn. Een opstelling die zich al eerder in het seizoen had bewezen.

De scheidsrechter floot af en de wedstrijd begon, coach Marcel borg de inspeelballen op draaide zich om naar technisch directeur Ruud en zag dat de heren langzaam terug liepen naar onze helft en wat bleek; Wilmar had het eerste doelpunt binnen 20 seconden gescoord!!!!!! (bestuur, hebben we hier een record?!).

Dat beloofde nog wat! En dat bleek al snel toen Kobus Wilmar op maat bediende en hij voor de 2e keer de bal in het net joeg 0-2. Maar toen werden we makkelijk en vergaten we in te grijpen wanneer Hillegom achterin gevaarlijk werd en prompt verdween de bal dan ook achter onze keeper 1-2.

Dat de heren in het blauw/wit meer wilde zag Joris ook die met een aantal katachtige acties in moest grijpen om grotere schade te voorkomen.

Maar waar in het verleden de D4 het hoofd liet hangen en de tegenstander de ruimte gaf om weer aan te haken, zetten de boys de schouders eronder en nu was het Stijn die na een mooie passeerbeweging Wilmar de bal mee gaf waarna hij 2 man van de Hillegom verdediging omzeilde en de bal met het hoofd over de doellijn liet rollen 1-3!

We hadden er zin in en dat was te zien: mooie combinaties en goed overspel met passes op maat.

Achterin was de draad weer opgepakt en stond de verdediging als een huis, de aanvallen van de Hillegommers liepen stuk op Thomas die menig bal weg werkte, Rodin die stug weerwerk bood aan de aanvallen van de gastheren en Bram die de aanvallers duidelijk maakte dat we niet in de file hadden gestaan om punten weg te geven. En als het dan nog mis zou gaan hadden we altijd nog Justus die het hoofd koel hield en bijsprong wanneer het toch te gevaarlijk ging worden. Maar ook op het middenveld was het aanpakken geblazen met Kobus, die geen ruimte weggaf maar juist aan de basis stond van veel van onze aanvallen, Pavlik die met zijn acties menig bal wist in te pikken en ook Tijl die niet alleen meeverdedigde als een tijger, maar ook Dexter wegstuurde en zelfs zo dat d’n Dex de 1-4 er in kon prikken!

Zo konden we de rust tevreden in, tijd voor een drankje nog wat tactische aanwijzingen en de keeper-rolverdeling. Nu onze vaste keeper zo plotseling was afgehaakt, kwam deze taak op de spelers neer en we kunnen ons voorstellen dat je als veldspeler liever in het veld staat.

Justus offerde zich op zodat Joris het veld in kon.

Maarrrr Justus zou niet onder de lat verschijnen. Wat bleek? We hadden geen dispentatieformulier voor Justus bij zijn pasje en zoals wij snel leerden; regels zijn regels en daar hielp geen enkel argument tegen. Teleurgesteld moest Justus het veld verlaten, heel erg spijtig vooral omdat hij in de 1e helft zeer goed werk had verricht achterin .

Kobus offerde zich op om de keepershandschoenen op te nemen, fijn, maar ook jammer omdat ook Kobus in de 1e helft dichtbij een treffer was. Maar voor het team een goede zaak omdat hij heeft laten zien een gedegen keeper te zijn.

Joris liet zien dat hij de hele 1e helft al had staan popelen want na een paar minuten wist hij na een lange solo de bal in het net te jagen 1-5.

Maar we waren er nog niet want nog steeds weigerden de Hillegommers zich gewonnen te geven en moest ook het middenveld met Pavlik en Tijl de mouwen opstropen om de tegenstander de illusie op een doelpunt te ontnemen,

Tijdens een uitbraak van Wilmar zag hij Dexter en de ruimte die voor hem openlag en die bekroonde dat met de 1-6.

En dat was nog niet het einde van een ontketenend Alliance. De volgende was Stijn die 2 verdedigers wist te verschalken en het leer in de touwen wist te rammen 1-7.

Er gebeurde genoeg op het veld, Joris moest er eventjes af voor een overtreding, een speler van de tegenpartij die bijkans ontplofte omdat hij er van de scheidsrechter uit werd gestuurd en dan ook nog Wilmar die een goaltje speciaal voor Justus scoorde 1-8! Wilmar tekende ook nog voor de 1-9 maar vlak daarna gleed hij uit en blesseerde zijn enkel we moesten nu dus met 9 man verder! Maar achterin hielden ze het hoofd koel en wisten Bram, Rodin, Thomas en Kobus tegendoelpunten te voorkomen en zelfs een strafschop in de buurt van ons doel kon geen doel treffen.

Met een vreemd gevoel, maar trots op deze overwinning konden Kobus, Bram, Pavlik, Joris, Stijn, Tijl, Dexter, Wilmar, Rodin,Thomas en Justus de kleedkamer opzoeken.

D4 petje af, goed gespeeld en hard gewerkt en nu maar hopen dat de concurrentie steken laat vallen!