Waarom verloor de E4?

Het waaide de hele zaterdag al zo’n windkracht 6. Vanaf het moment van aanvang tussen Alliance E4 – Koninklijke HFC E6 kwam daar nog eens het element vuur bij. Onze E4-mannen waarbij het innerlijke vuur om te voetballen altijd brandt, gingen vanaf de eerste minuut volop in de aanval. Het werd een felle strijd tegen de wind die inmiddels was aangetrokken tot windkracht 7, tegen de bal die werkelijk alle kanten opwaaide ook bij het nemen van de corners, tegen een taai HFC en tegen zichzelf. Waren de E4 mannen om 14.15 uur nog niet voldoende uitgeslapen. De finale van the Voice of Holland was toch al geweest? Of misten zij de bezielende leiding en tactisch inzicht van hun vaste coach waarvan de honneurs overigens prima werden waargenomen door de assistent-coach?

In de eerste helft genoot het publiek van het aanvallende spel van de E4. Er waren heel veel kansen. Pim maakte veel meters met zijn geweldige looptechniek en combineerde goed met de andere aanvallers en middenvelders. Ruben wist zich meerdere keren op miraculeuze wijze door de verdediging van HFC te frommelen en net op tijd af te spelen. Jochem, Morris en Sjoerd meldden zich met grote regelmaat vlakbij het doel en wisten elkaar steeds te vinden. Ze trokken de voetbaltrucendoos open en wisten de verdediging van HFC regelmatig gek te maken met hun betoverende en vloeiende spel vol passeerbewegingen dat leidde tot allerlei kansen. Het publiek zag onder meer dat Sjoerd een strak ingeschoten corner van Morris net naast kopte en een andere bal net overschoot. Verder zagen ze dat een mooie voorzet door Morris aan Jochem net gemist werd, dat Pim net naast schoot op aangeven van Jochem en dat Wouter met een hard schot net overschoot. Allemaal net niet! En jammer genoeg werden ook nog regelmatig ballen op de paal en op de lat geschoten. (Misschien wordt op dat laatste onderdeel te goed getraind?) Ondertussen hielden Jelmer, Wouter en Anne achterin de boel goed op slot en wist keeper Thijs met degelijk keeperswerk, harde uittrappen alsof het niet stormde en fraaie reddingen de stand lange tijd op 0 te houden. Toch leek er een doelpunt in de lucht te zitten merkte iemand in het publiek op en dat was ook zo want na een snelle uitbraak wist HFC te scoren ondanks het goed uitlopen van Thijs. Vlak voor rust scoort HFC nogmaals. Thijs wist in eerste instantie de bal te redden, Ruben wist er vervolgens nog een been tussen te krijgen, maar de bal stuiterde vervolgens toch achter de lijn. Of was het niet achter de lijn vragen sommigen zich af tot de dag van vandaag.

Aan het begin van de tweede helft voerde de assistant-coach enkele wijzigingen door: Thijs stond nu in de verdediging, Morris kwam op keep en Wouter nam de plek voorin van Morris in. De tweede helft deed qua vurig spel niets onder voor de eerste helft, er werden weer veel schoten op het doel afgevuurd, maar ondanks dat werd het al snel 0-3. De verdediging van de E4 was in het enthousiasme om in de tweede helft echt te gaan scoren ver naar voren gekomen en ook de haast niet te passeren Anne wist de snelle aanval van HFC noch op zijn snelheid noch op zijn tactisch inzicht te stoppen. Ook Morris die regelmatig knap en goed opereerde als een vliegende keep moest de bal nakijken.
Dat het 0-3 werd, was toch echt tegen de verhoudingen op het veld in en zo dacht Wouter er blijkbaar ook over. Wouter die doorgaans toch goed om zich heen kijkt ging aan wie hij zal afspelen, ging als een stormram met de bal aan zijn voeten recht op het doel van HFC af, knalde de bal hard tegen de keeper die na een schijnbare redding toch de bal in het doel zag tollen. Via Anne, Thijs en Jelmer achterin, Ruben en Pim kwam de bal steeds weer bij Jochem, Sjoerd en Wouter en na een prachtige voorzet door Jochem, kreeg Sjoerd de bal op zijn slof en schoot hem loeihard in het doel. HFC was inmidels ook helemaal op (de Heemsteedse) dreef en Anne, Thijs en Jelmer verdienen dan ook een dikke pluim voor hun verdedigende acties. Morris werd op zijn keeperspositie genoodzaakt flink wat risico te nemen deed zeer actief – met trekjes van een ware spits - mee maar kreeg helaas toch de 2 – 4 om zijn oren.
Petje af voor de E4 die gestreden heeft voor wat ze waard is. Verder lof voor de hoge opkomst van de vaste supportersschare, hun strijdlustige aanmoedigingen en hun altijd orginele blik op het verloop van de wedstrijd.