Onder het oog van één van de aanstaande coaches trad de C1 thuis aan tegen koploper Swift. Ad interim coach Aad wilde deze wedstrijd nog op de bank, daar hij banden heeft met Swift of omdat zijn neefje in dit team speelt?

Helemaal precies weet ik het niet, maar feit was dat Aad graag Swift een poepie wou laten ruiken. Een op zich nobel streven, maar op basis van de stand een schier onmogelijke missie; Alliance 4^e met 27 punten en Swift 1^e met 35 punten uit 13 wedstrijden. Als ook met de uitwedstrijd in gedachte, die verloren ging met 4-0, tegen een wel erg sterk Swift!

Maar toch, voetbal blijft voetbal en de bal is dus rond, om maar eens twee clichés van stal te halen. C1 was gebrand om een goed resultaat neer te zetten. Swift zou dit maal geen spelbreker mogen zijn, hooguit de flink harde wind zou dat kunnen, want iedere te hoge bal bleef letterlijk hangen in de lucht. Vanaf het eerste fluitsignaal zaten de mannen er meteen bom bovenop en gaven de Swifters geen kans om naar hartenlust te kunnen combineren. Na een minuut of vijf kon je zowaar vaststellen, dat C1 gewoon beter was en het publiek schoof dan ook maar op; ter hoogte van de verdediging werd er langs de lijn voorzichtig een paar stappen richting middenlijn gemaakt, tot zelfs daarover.

Het eerste kwartier zagen we een aanvallend C1 met nog niet echte kansen, maar wel met tal van aanvallende impulsen, vlotte combinaties en gevaarlijke acties, vaak vanaf de flank. Sewit op links en Tijmen op rechts waren goed uit de startblokken gekomen en beide backs hadden er hun handen vol aan. Daniël was een prima aanspeelpunt in de spits en het middenveld daarachter met Dirk, Derek en Giel zaten er kort achter en speelden goed, alert en aanwezig. Maar vooralsnog bleef de brilstand.

Het tweede gedeelte van de 1^e helft was dan voor Swift, maar ook voor hun gold dat ze weliswaar op onze helft begonnen te spelen, maar niet echt tot kansen kwamen. En wat wil je ook, met een kuitenbijtertje als Cas in je nek, de rechtsbuiten moest er wel moedeloos van worden. Ook hun sterke en vlugge linksbuiten, had niets in te brengen tegen Bas, want die legde de arme jongeling volledig aan banden. En door het midden was ook geen optie voor Swift, want dan stuit je altijd weer op de onverzettelijke Daan met in zijn rug gesteund door de ‘baas’ van de achterhoede Rico. Pereplukkert Floris hoefde zijn talenten niet of nauwelijks nog te tonen.

Volgende cliché; “Ja, dat zal je altijd zien, juist dan valt de goal aan de andere zijde!”. Even onder de druk uit kon Dirk met grote passen het middenveld oversteken, maar koos voor een snelle en geplaatste bal op Sewit. Met Sewit zijn snelheid was de noodrem nog het enige wat de verdediger restte en Rico schoot vanaf 11 meter beheerst in; 1-0 rust.

De tweede helft reken je op de ene na de andere aanval van een stevig druk zettend Swift, maar nu gesterkt door de ferme wind in de rug, trok C1 brutaal weer ten strijde. Met verse krachten Sem en ‘kleine’ Dirk bleef het allemaal even aantrekkelijk als de 1^e helft, al golfde het spel nu wat meer op en neer. Een fraaie uitval van Alliance leverde net niet de bevrijdende tweede op. Tijmen, als een duveltje uit een doosje, miste maar net één op één in oog met de keeper. Jammer, want hij had beter verdiend!

Niet langer dan 10 minuten getreurd, leverde een prachtige aanval vanaf eigen helft, waaruit Sewit prima Derek vrij voor de goal zette, dan wel dat tweede doelpunt op. En daarmee leek de race gelopen. Zeker toen nog een vrije trap vanaf de zijkant door Sewit genomen onverwachts zonder te worden aangeraakt het vijandelijke goal inzeilde. 3-0 tegen de ongenaakbaar geachte koploper, wat een weelde. Sewit een publiekswissel en Justin erin. De stand en terecht bleef 3-0. Dik verdiend, want een prima pot. Domper op de feestvreugde was dat drie minuten voor tijd ‘grote’ Dirk het veld moest verlaten, met wat later in het ziekenhuis bleek een gescheurde enkelband; 6 weken uit de roulatie!