Wie ben ik als voetballer? Wat is mijn rol binnen de krijtlijnen te midden van mijn teamgenoten en de groene grassprieten? Dat is hier nu de vraag. Laten we het vooral niet te zwaar opnemen binnen ons veteranen. Het is geen situatie als bij Ajax of erger nog als bij Feyenoord. We hebben gewoon verleden week een keertje verloren en er is niets aan de hand. Maar toch? Natuurlijk zou een kampioenschap een bekroning zijn, maar het is geen vereiste. Echter, het mislopen zou misschien wel eens keihard op mijn bordje terecht kunnen komen. En dat wil ik niet op mijn geweten hebben. En zo overpeins ik de huidige verrichtingen van mijn veteranen en bezie mijn rol tegen het juiste licht op deze voetballoze zondag.

Wat is er aan de hand? Wij veteranen voetballen momenteel niet meer met de gedachte; ‘Wie ben ik als voetballer? En wat is mijn rol?’. We zijn voornamelijk bezig met ‘Hoe voetbal ik mij in het verslag?’. En dat neemt bizarre vormen aan, gaat veel te ver en kan niet de bedoeling zijn.

Het begint al in de kleedkamer. Zodra ik binnenkom, klappen de meesten dicht. Geen woord meer, want het kan zomaar tegen je gebruikt worden in het verslag van welke PseudoArie dan ook. Jeroen probeert zijn miskoop, junior beenbeschermers, angstvallig te verhullen. Liefst (ver)stopt hij ze zo snel mogelijk in zijn kousen, maar die heeft hij niet of is hij vergeten. Jeroen verstijft, tracht snel Fred om kousen te vragen, maar weet dat ik hem al in de peiling heb met zijn schattige scheendekkertjes. ‘Oh, nee hè, de lul!’ hoor en zie ik hem denken. En dat is dan pas alleen nog maar in de kleedkamer.

In het veld wordt een fijne pass van Fred steevast begeleidt met zijn woorden ‘Zie je die? Noteer je die even?’. Of een mislukte pass, verkwanselde doelpoging of andere misser van een medespeler gaat gepaard met Freds woorden van zelfde strekking ‘dat is er één voor je verslag, Arie’. Ook John heeft daar een handje van. In plaats van het spel te verdelen, wat hij kan als geen ander, is hij teveel bezig met het bedenken van een goede titel voor het komende epistel. Iets waarin hij me 90 minuten graag adviseert. Of neem Toon. Na een stuk geheel aan hem gewijd, komt hij een week daarna niet meer uit de verf, wat hem bijna doet besluiten om het bijltje er bij neer te gooien. ‘Ben ik wel de man voor het Bondskootsjschap?’ moet hij hebben gedacht. ‘Had ik maar niet verhaald over Toon, want is de druk op de schouders hem nu ineens te zwaar geworden?’denk ik dan.

En na de wedstrijd wordt het vaak nog bonter. Openlijke sollicitaties naar een vermelding door vermeend dingen in de wedstrijd te hebben gedaan, die niemand anders heeft gezien. Zo is bijvoorbeeld Jeroen Spee in de waan dat hij een soort van Huntelaar is met zijn fraaie doelpunt. Een heerlijk ‘stiffie’ noemde hij het, terwijl wij niet meer zagen dan slechts een klein puntertje die over de grassprieten en onder de liggende keeper door, tergend langzaam het doel in rolde. Ik dacht eerder aan Kluivert zijn puntertje die Ajax tegen AC Milaan de fel begeerde CL bokaal opleverde in 1995! Ook die rolde weliswaar over de doellijn, maar heeft het net nooit geraakt! Maar goed, “Kan je daar niet iets leuks mee?” vraagt hij me dan. “Tja, wellicht een klusje voor PlagiArie”, zeg ik dan!

Maar waarvoor toch al die onrust en onzekerheid? Ik, die zelden verhaal over de wedstrijd, een enkele uitzondering daargelaten. En bovendien, zodra ik het terrein oploop, de kantine of kleedkamer in, is het leed allang geschied. Het epistel is al dagen voor de wedstrijd geschreven, hoe vaak moet ik dat nu toch niet zeggen heren? Dat weten jullie nu toch wel? Kijk, dit verslag voor zondag 28 november, is grotendeels al geschreven op woensdag 24 november jl. en afgemaakt op vrijdag 26 november. De donderdag, 25 november ertussen heb ik gebruikt voor het verslag van de zondag 5 december daarop en was ook meteen af, klaar en behoeft geen wijzigingen meer! Dus, concentreer je weer op het voetbal of op je invalbeurt, desnoods op je vlaggen . Je kunt doen en laten, voor, tijdens of na de wedstrijd wat je wilt. Het komt er niet in!

VeterArie