Misschien werden ze in de marge van Veter-arie iets teveel geprezen, misschien steeg het succes van de laatste weken hen naar het hoofd… In ieder geval zal de technische staf zich nog wel twee keer bedenken voor ze weer een C1 uitdagen. Een stuk of zes, zeven giganten torenden boven de kleine D1-baasjes uit. Om dat te compenseren hadden ze een mini-mannetje bij zich, maar die bleek een soort combinatie van Wesley Sneijder en Nigel de Jong te zijn. Toegegeven, een aantal jongens van de D1 weerde zich fameus tegen deze reuzen, maar zeker het eerste kwartier van de 1^e helft bleken de beren van AS 80 toch wel buitengewoon intimiderend.

Bij een corner leek zelfs Hugo erg klein. Uit zo’n corner en door een reflex-handsbal liep AS 80 uit naar een – gezien hun veldoverwicht – verdiende 0-2. Daarna herpakten de D1-ers zich enigszins en ontbrak het met name bij een prachtig schot van Boris – die speelde met een “leeuwenhart” – aan geluk. Ook het eerste kwartier van de tweede helft hielden de mannen zich kranig totdat er een keer niet goed werd ingegrepen en meteen was het 0-3. Het kan ook zijn dat ze langzaam fysiek waren gesloopt, want de AS 80-ers zagen er niet alleen intimiderend uit, ze hadden ook geen moeite met het betere schaafwerk. Bram’s achillespezen werden vanachter beproefd, Joel werd nagetrapt toen ie zijn duel won en Jesse werd neergeslagen na een passeeractie (dit waren drie voorbeelden uit dit 1^e kwartier). De scheidsrechter had zijn handen meer dan vol.

Twee minuten na de 0-3 hing de 0-4 al in de touwen, maar daarna zetten de mannen zich nog een keer schrap en geϊnspireerd door een werkelijk geweldig spelende Joel, vielen er toen geen goals meer.

Enfin, leerzaam en fysiek pijnlijk was het ongetwijfeld, maar laten we afspreken dat jullie volgende week weer tegen een D1 spelen!