Nine Eleven

Waar de hele wereld in spanning afwachtte of de zotste oproep van deze eeuw tot nu toe in daden zou worden omgezet, wachtte ik, ongetwijfeld niet helemaal alleen, in spanning af naar de verrichtingen van ons Alliance C1.

Telde men wereldwijd het mogelijke aantal Korans, daar telde ik louter de gezichten van de selectie en of deze poppetjes dan ook nog eens op de in mijn ogen juiste plaatst waren gezet.

Natuurlijk had ook ik afgelopen week mij wel verbaasd over dit dwaze nieuws, maar veel verder dan een vergelijk met ons voetbal alhier kwam ik niet. Zou er nu bijvoorbeeld een goeroe opstaan in ons polderlandje? Eentje die, naar aanleiding van een afgelopen week overhoop gestoken scheidsrechter in Friesland, een voetbalhatende groepering opricht? Een sekte met het doel om elke zaterdag en zondag de wedstrijdballen van die verderfelijke KNVB lek te prikken op het moment van aftrappen? Nee toch zeker? Maar goed, het idee alleen al; waanzin! Was nu maar op ‘Ground Zero’ een sporttempel van jewelste gaan bouwen, denk ik dan, want juist sport verbroedert.

Enfin, nine eleven 13.00 uur, ik zou het net niet halen, maar de tweede helft aanschouwen moest mogelijk zijn. Dus daar stoempte ik op de pedalen van mijn ijzeren ros en reed, als wijlen Fignon in zijn beste dagen, in recordtijd van hockeyclub HBS (voor voetballers onder ons, dat sportterreintje naast BVC Bloemendaal) naar het Haarlem stadion.

Bij de lijn aangekomen, nog naar adem happend, informeerde ik naar het spel en de tussenstand met nog 5 minuten op de klok van de eerste helft te gaan; 0-0. Alliance was sterker, zo zij men, maar echte kansen had het nog niet opgeleverd. Wel was er een dijk van een scheids aan het werk en dat is altijd prettig te vernemen. Een wedstrijd hoort onder goede leiding te staan en zo bleek.

De tweede helft ging ik er dan eens goed voor staan. De poppetjes stonden in mijn ogen naar tevredenheid op een kleine nuance na, maar dat in mijn ogen. Derek was de 2e helft als linksachter geposteerd en juist die zou ik nu wel eens aan het werk willen zien ergens in de voorhoede. Tot en met de D, speelde hij altijd aanvallend, altijd gevaarlijk met zijn snelheid, maar ook met de gave om een bal à la Willem Kieft in zijn glorie dagen vast te houden, wachtend op de broodnodige aansluiting. Floris vertrouwd op goal, Rico en Daan centraal achterin en de jonge bas op rechts. Giel en Sem controlerend op het midden met Sem lekker dicht in de rug van de nummer 10, Dirk. Daniël vanaf links, Tijmen vanaf rechts en Rick diep in de spits.

Na een minuut of vijf kon ook ik beamen dat we sterker waren, maar echte kansen leverde het inderdaad niet op. Net toen ik tegen Kees zei, dat het wachten was op een eerste doelpunt en dat dan de zaak wel aan het rollen zou gaan, viel dan eindelijk de bevrijdende eerste. Een corner werd goed en hard achter de doelman gekopt; 1-0.

Dat ik dan toch ook weer niet zoveel verstand heb van het spelletje, bleek weldra. Het ging weliswaar aardig rollen, alleen de verkeerde kant op. HBC kroop uit zijn schulp en ging op jacht naar de gelijkmaker. Gelukkig werd er puik verdedigd en kon HBC weinig potten breken, ook zij kwamen niet echt in scoringspositie. Nu was het ook weer zeker niet zo, dat wij met de kont tegen het eigen doel kwamen te staan en zo golfde dan het spel op en neer. Bij vlagen werd er lekker getikt en ging de bal keurig van schoen tot schoen. De nog immer goed en strak leidende scheids blies uiteindelijk zijn laatste toontje en daarmede was de 2e competitiewinst in dito zoveel wedstrijden een feit.

Er zit mijns inziens nog veel meer in dit team, maar het moet gezegd het was een aardige partij om van de kant te mogen aanschouwen. Laten we maar gewoon zeggen, dat ik weer eens genoten heb en met mij ongetwijfeld meer. Op naar volgende week.

Verder nieuws; de D1 keek met rust tegen een 1-0 achterstand aan tegen Olympia, maar wist deze stand in de tweede helft om te buigen naar 3-1 winst. Super, wat een mentaliteit en naar het schijnt was daar ook een nieuwe ontdekking rechts voorin te bewonderen, dat horen we graag. En ook Marnix, spits van de C2, wist mij aan de lijn te vertellen, dat hun eerste competitiewedstrijd omgezet was in een klinkende overwinning. De juiste uitslag staat mij niet helemaal meer bij, maar ik meen iets van 6-1.

En dan nog wat betreft dat gekke idee daar aan de andere kant van de oceaan, daarvan lees ik zojuist, dat dat is afgeblazen. Gelukkig maar, ook daar dus pure winst!

Et-C-terArie