Nog niets verloren!

Maar liefst zes weken vakantie in het buitenland, waarin hij bovendien nog eens verjaarde voor het eerst zonder zijn familie, kon Dirk bij thuiskomst vrijdagavond laat, meteen de volgende ochtend vroeg aan de bak voor de eerste bekerwedstrijd. Toe maar!

Net als Dirk moest ik er wel weer even inkomen. Wie is dat daar achter de spits of bij wie hoort die vader? Maar i.t.t. Dirk, die pas de tweede helft inkwam, was ik binnen luttele minuten weer helemaal bij. Ik kon de vertrouwde gezichten langs de lijn weer plaatsen en ook het beeld van de C1 werd weer helder. Een mooi voetballend team, alleen dat kwam er absoluut niet uit. Het was onthutsend rommelig tegen een zwak KHFC. Een terechte penalty, Rick ging over het been van de uitlopende keeper, resulteerde dan uiteindelijk in een 1-0 voorsprong. Perenplukkert Floris had vervolgens een karrenvracht aan engeltjes op de lat zitten, want vijf maal in dito zoveel minuten teisterde de bal het bovenliggende houtwerk. Een razendsnelle counter leverde, je zult het altijd zien, de 2-0 voorsprong op. Met een 4-1 einduitslag pak je de eerste benodigde punten om de groepsfase te overleven in dit bekertoernooi. Maar er is nog behoorlijk veel werk aan de winkel voor Frans en Raymond.

Het werk bestond uit niet meer dan één training en daar konden de mannen zich alweer opmaken voor de tweede bekerwedstrijd, nu doordeweeks op donderdag tegen OG. Ik vond het wederom niet sprankelend, maar eerlijk is eerlijk er zat wel wat meer voetbal in dan de zaterdag ervoor. Het gespeelde systeem vergt nog de nodige gewenning, maar dat is niet gek zo vlak aan het begin van het seizoen. En toch verwachtte ik wat meer tegen wederom een veel mindere opponent. Achterin bijvoorbeeld stond je met een libero en drie mandekkers tegenover twee spitsen. Dan is het natuurlijk zaak dat er één van ons doorschuift, maar dat gebeurde niet. Sterker nog, een controlerende middenvelder aan onze kant, kwam door een naar binnentrekkende back die gewoontegetrouw met zijn man meeliep, nu als veredelde back te spelen. En zo sta je dan met een overtal aan verdedigers in je laatste linie, terwijl je juist van de goal af moet spelen en druk wilt zetten op hun helft. En dat gezien het potentieel aan spelers in de huidige C1 ook kan!

Een onfortuinlijke dwarrelbal, daalde loodrecht neer over Floris en de 0-1 was een feit. Dat het zaakje recht getrokken moest worden was duidelijk, immers de tegenstander was beduidend minder en zo geschiedde. Maar liefst 6 goals kreeg de vaak voortreffelijk keepende goalie van OG te verwerken, waarbij de kanttekening geplaatst moet worden dat het menneke slecht 1.40 mtr hoog was, dus iedere hoge bal moest een doelpunt (kunnen) opleveren. Zonde dat bij 6-1 er dan nog 2 onnodige tegentreffers vallen te noteren; einduitslag 6-3.

Zaterdag, wederom thuis, stond de laatste poulewedstrijd voor de beker op het programma. Ik kon er helaas niet bij zijn, want één van mijn hockeyende dochters speelde gelijktijdig en je moet natuurlijk als vader en moeder je aandacht evenredig verdelen, dus bleef nu moeder naar de verrichtingen van Dirk en kornuiten kijken.

Dochterlief speelde met 2-2 gelijk en dat was gezien de wedstrijd een terechte uitslag, maar gezien de opponent te weinig. Normaal gesproken is HBS B1 het aan zijn stand verplicht om gewoon te winnen van Haarlem B1. Dus ook daar nog werk aan de winkel. Op de terugweg van hockeyclub Haarlem nog even langs ons thuisfront ‘Haarlem’ om de voetbaluitslag en de analyse van het vertoonde spel mee te nemen. Het was weer niet best, was de algemene teneur en het bleef bij 0-0. Veel onnodige lange ballen in plaats van een verzorgde opbouw van achteruit, veel onnodig balverlies op het middenveld in plaats van rust in het spel en ga zo maar door. Jammer, de verwachtingen lagen hoger en dat o.a. gebaseerd op het midweekse doortrainen in de zomer op de woensdag bij Geel Wit, waar ik veelal goed verzorgd voetbal heb gezien, met een mooie opbouw van achteruit en bovenal de broodnodige rust aan de bal.

Enfin, nog niets verloren, met twee maal winst en één gelijkspel bekert C1 in ieder geval verder. Volgende week begint zaterdag alweer de competitie en zal er hard getraind moeten worden om niet meteen tegen een zeperd aan te lopen. Twee trainingen moeten voldoende zijn om weer terug te kunnen keren naar het niveau van in de zomer, i.p.v. dit ‘hotseknots begonia voetbal’ wat jullie ons tot nu toe hebben laten zien. Verzorgd voetbal willen we zien, hard en strak elkaar over de grond inspelen en zo van achteruit je aanvallen opzetten en je wil opleggen aan de tegenstander. Vele spelers van jullie kunnen dat met twee vingers in de neus en de anderen trekken zich daar moeiteloos aan op, dat moet de C1 dit seizoen (kunnen) uitstralen. Iedereen monden dicht, speel vanuit je positie, concentreer je, denk aan je taak en laat je voeten spreken. Zoveel voetbal in je ploeg, kom op mannen, er is nog niets verloren!

We zullen als ‘kritische’ vaders en moeders weer de verrichtingen gaan volgen van onze zoons, met hopelijk veel plezier en heel veel vertrouwen.